۳۷۳.السيرة النبويّة ، ابن هشام ـ به نقل از ابن اسحاق ـ : هنگامى كه ابو طالب در گذشت ، قريش بر آزار پيامبر صلى اللّه عليه و آله چنان قدرت گرفت كه در زمان حيات ابو طالب به آن دست نيافته بود . از اين رو، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به سوى طائف بيرون آمد و خواستار يارى قبيله ثقيف و جلوگيرى از آزار قومش با كمك آنان شد و نيز به اميد آن كه آنها ، آنچه را از سوى خداوند عز و جل برايشان آورده است ، بپذيرند ، به تنهايى به سوى آنان رفت .
۳۷۴.السيرة النبويّة ، ابن هشام ـ به نقل از ابن اسحاق ـ : خديجه دختر خويلد و ابو طالب در يك سال در گذشتند و با درگذشت خديجه و ابو طالب ، مصيبتها بر پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله پى در پى فرود آمدند و خديجه ياور راستين اسلام بود و پيامبر صلى اللّه عليه و آله با او درد دل مىنمود . ابو طالب نيز بازو و نگاهبان كارش بود و ياور و مانعى براى او در برابر قومش بود ، و اين دو حادثه ، سه سال پيش از هجرت پيامبر صلى اللّه عليه و آله به مدينه بود .
هنگامى كه ابو طالب در گذشت ، دست قريش چنان به آزار پيامبر صلى اللّه عليه و آله باز شد كه در حيات ابو طالب نمىتوانست به چنين حدّى از آزارى طمع كند ، تا آن جا كه يكى از جاهلان نابخرد قريش راه بر ايشان گرفت و بر سر مباركش خاك پاشيد .
