۲۹۰.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ پس از نزول آيه «و خويشان نزديكت را هشدار بده» ـ : اى مردم ! بلدِ راه ، به كسان خود، دروغ نمىگويد و من ، اگر هم دروغگو بودم ، [دستِ كم] به شما دروغ نمىگفتم . سوگند به خداوندى كه هيچ معبودى جز او نيست ، من فرستاده به حقّ خدا به سوى شما خصوصاً و به سوى همه مردم عموماً هستم . به خدا سوگند ، همان گونه كه مىخوابيد ، مىميريد و همان گونه كه بيدار مىشويد ، برانگيخته خواهيد شد و مطابق كردارتان ، حسابرسى خواهيد شد و در برابر نيكى ، پاداش نيك خواهيد ديد و در برابر بدى ، كيفر بد خواهيد چشيد . بهشتِ جاويدان و دوزخِ هميشگى، در كار است .
۲۹۱.المناقب ، ابن شهرآشوب : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله پيش از آن كه مبعوث شود ، بيست خصلت از خصلتهاى پيامبران را دارا بود كه اگر فردى يكى از آنها را داشته باشد ، دليل بر عظمت اوست ، چه رسد به كسى كه همه آنها را دارا باشد . ايشان ، پيامبرى امين و راستگو بود .۱
۲۹۲.امام على عليه السلام : ابو جهل به پيامبر صلى اللّه عليه و آله گفت : ما تو را دروغزن نمىشماريم ؛ بلكه آنچه را آوردهاى ، دروغ مىدانيم ! پس خداوند ، اين آيه را فرو فرستاد : «آنان تو را دروغزن نمىشمارند ؛ بلكه اين ستمكاران ، آيات خدا را انكار مىكنند» .
۲۹۳.تفسير الطبرى : اخنس ، ابو جهل را ديد و با او خلوت كرد و گفت : اى ابو حكم!۲ به من بگو محمّد راستگوست يا دروغگو، كه اين جا غير از من و تو ، كس ديگرى از قريش نيست كه سخن ما را بشنود .
ابو جهل گفت : واى بر تو ! به خدا سوگند ، محمّد ، بىترديد راستگوست و محمّد هرگز دروغ نگفته است ؛ امّا هنگامى كه فرزندان قصىّ ،۳پرچم و پردهدارى كعبه و آب دادن به حاجيان و پيامبرى را ببرند ، براى بقيّه قريش چه مىماند ؟ !
