۲۵۸.امام على عليه السلام ـ در باره رفتار پيامبر خدا صلى اللّه‏ عليه و آله در بيرون خانه ـ : از مردم مى‏پرهيخت و خود را از آنان مى‏پاييد ، بدون آن كه خوش‏رويى‏اش را از آنان دريغ كند يا با آنان ، بدخُلقى كند .

۲۵۹.امام على عليه السلام ـ در توصيف شيوه همنشينى پيامبر خدا صلى اللّه‏ عليه و آله ـ : همواره خوش‏رو و آسانگير و نرم‏خو بود . نه خَشِن بود ، نه درشت‏خوى ، نه عربده‏كش ، نه ناسزاگو ، نه عيبجو و نه مديحه‏گوى .

۲۶۰.مسند ابن حنبل ـ به نقل از ابو عبد اللّه‏ جدلى ـ : به عايشه گفتم : اخلاق پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله با خانواده‏اش چگونه بود ؟ گفت : نيك‏خوترينِ مردمان بود . نه دشنام مى‏داد و نه بدزبانى مى‏كرد ، و نه اهل هياهو به راه انداختن در كوچه و بازار بود ، و بدى را با بدى جبران نمى‏كرد ؛ بلكه مى‏بخشيد و گذشت مى‏نمود .

۲۶۱.امام حسن عليه السلام ـ در آنچه از هند بن ابى هاله در توصيف اخلاق پيامبر خدا صلى اللّه‏ عليه و آله نقل فرموده است ـ : نه جفاكار و درشت‏خوى بود و نه خوار و سست .

۲۶۲.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه‏ عليه و آله فرمود : «آيا شما را از كم‏شباهت‏ترينتان به من خبر ندهم ؟» .
گفتند : چرا ، اى پيامبر خدا !
فرمود : «شخص زشتگوىِ زشت‏كردارِ بدزبانِ بخيلِ متكبّرِ كينه‏توزِ حسود» .

۲۵۸.عنه عليه السلام ـ في مَخرَجِ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله ـ : ويَحذَرُ النّاسَ ويَحتَرِسُ مِنهُم ، مِن غَيرِ أن يَطوِيَ عَن أحَدٍ بِشرَهُ ولا خُلُقَهُ .^۱

۲۵۹.عنه عليه السلام ـ في سيرَةِ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله مَعَ جُلَسائِهِ ـ : كانَ دائِمَ البِشرِ ، سَهلَ الخُلُقِ ، لَيِّنَ الجانِبِ ، لَيسَ بِفَظٍّ^۲ ، ولا غَليظٍ ، ولا صَخّابٍ^۳ ، ولا فَحّاشٍ ، ولا عَيّابٍ ، ولا مَدّاحٍ .^۴

۲۶۰.مسند ابن حنبل عن أبي عبد اللّه‏ الجدلي : قُلتُ لِعائِشَةَ : كَيفَ كانَ خُلُقُ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله في أهلِهِ ؟ قالَت : كانَ أحسَنَ النّاسِ خُلُقا ، لَم يَكُن فاحِشا ولا مُتَفَحِّشا ، ولا سَخّابا بِالأَسواقِ ، ولا يَجزي بِالسَّيِّئَةِ مِثلَها ، ولكن يَعفو ويَصفَحُ .^۵

۲۶۱.الإمام الحسن عليه السلام ـ فيما نَقَلَهُ عَن هِندِ بنِ أبي هالَةَ في وَصفِ خُلُقِ الرَّسولِ الأَكرَمِ صلى اللّه عليه و آله ـ : كانَ صلى اللّه عليه و آله . . . لَيسَ بِالجافي ولا بِالمَهينِ .^۶

۲۶۲.الإمام الصادق عليه السلام : قالَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله : ألا اُخبِرُكُم بِأَبعَدِكُم مِنّي شَبَها ؟ قالوا : بَلى يا رَسولَ اللّهِ . قالَ : الفاحِشُ المُتَفَحِّشُ ، البَذيءُ البَخيلُ ، المُختالُ الحَقودُ الحَسودُ.^۷