۲۳۴.امام باقر عليه السلام ـ در تفسير سخن خداى متعال : «مگر بر آن پيامبرى كه از او خشنود باشد، كه برايش مراقبانى از پيش رو و پشت سرش مىگمارد» ـ : خداوند متعال ، فرشتگانى را بر پيامبرانش مىگمارد تا از اعمال آنان مراقبت كنند و پيامهاى تبليغىشان را به ايشان مىرسانند و بر محمّد صلى اللّه عليه و آله از همان هنگام كه از شير گرفته شد ، فرشتهاى بزرگ گمارد تا او را به نيكىها و مكارم اخلاق رهنمون شود و از بدى و خوىهاى زشت باز دارد .
ر . ك : ميزان الحكمة : ج ۱ ص ۱۱۲ (ادب / تربيت پيامبر صلى اللّه عليه و آله به وسيله خداوند) .
۱ / ۲
معناى ادبمندى پيامبر صلى اللّه عليه و آله
۲۳۵.امام حسن عليه السلام : خداوند عز و جل ، پيامبرش را به نيكوترين وجه تربيت كرد و فرمود : «عفو پيشه كن و به نيكى فرمان بده و از نابخردان ، روى بگردان» و هنگامى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله آنچه را خداوند به آن فرمانش داده بود ، فرا گرفت [و رعايت نمود]، خداى متعال فرمود : «آنچه را پيامبر برايتان آورد ، بگيريد و از آنچه باز داشت ، باز ايستيد» .
پيامبر صلى اللّه عليه و آله به جبرئيل فرمود: «مقصود از عفو چيست ؟». او گفت : يعنى با آن كه از تو بريده است ، بپيوندى و به آن كه محرومت كرده ، ببخشى و از آن كه به تو ستم كرده ، در گذرى . و چون پيامبر صلى اللّه عليه و آله چنين كرد ، خداوند به او وحى كرد : «به راستى كه تو داراى خويى بزرگ هستى» .
۲۳۶.امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جل پيامبرش را بر محبّت خود پرورش داد و فرمود : «و به راستى كه تو داراى خويى بزرگ هستى» . آن گاه [در كار دين و تشريع احكام] به او اختيار داد و فرمود : «آنچه را پيامبر به شما داد ، بگيريد و از آنچه شما را باز داشت ، باز ايستيد» و فرمود : «هر كه از پيامبر اطاعت كند ، از خدا اطاعت كرده است» .
