قدردانى

پروردگارا ! تو را سپاس مى‏گويم كه توفيق دادى سومين كتابى را كه در سال پيامبر اعظم صلى اللّه‏ عليه و آله تصميم به نگارش آن گرفتم ، اينك با همكارى «پژوهشكده علوم و معارف حديث» آماده بهره‏بردارى و نشر بنمايم ، هر چند خامه و بيان ، توان شكر نعمت‏هاى بى‏شمارت را ندارد ؛ فَكَيفَ لى بِتَحصيلِ الشُّكرِ وَ شُكرى إيّاكَ يَفتَقِرُ إلى شُكرٍ ؟ !

از همه فضلا و محقّقان و همكاران «پژوهشكده علوم و معارف حديث» كه در آماده‏سازى اين اثر سهيم اند نيز صميمانه سپاس‏گزارم، بويژه فاضل گرامى جناب آقاى مجتبى فرجى كه استخراج و جمع‏آورى متن كتاب، با تلاش ايشان به انجام رسيد .

همچنين از استاد ارجمند، جناب آقاى عبد الهادى مسعودى كه با ترجمه دقيق ، زيبا و روان ايشان ، بهره‏گيرى از اين مجموعه براى پارسى‏زبانان ميسّر گرديد و افزون بر اين ، تكميل درآمد كتاب و اكثر تحليل‏هاى آن توسط ايشان نگارش يافته ، تشكّر و تقدير ويژه دارم .

از استاد گران‏قدر، جناب آقاى سيّد محمّدكاظم طباطبايى ، رياست محترم پژوهشكده علوم و معارف حديث كه آغاز تا انجام كتاب را مطالعه و نقّادى كردند و نگارش چند تحليل را به عهده داشتند و نيز از فاضل ارجمند، جناب آقاى رسول اُفقى كه ساماندهى نهايى متن و ترجمه را پذيرفتند ، سپاس‏گزارى مى‏كنم و در اين لحظات نورانى شب قدر كه براى تيمّن و تبرّك، آخرين بخش از پيش‏گفتار سيره پيامبر خاتم صلى اللّه‏ عليه و آله را مى‏نگارم ، از خداوند منّان براى همه آنان، پاداشى در خور فضل خود ، مسئلت دارم و از حضرت بقيّة اللّه‏ الأعظم مى‏خواهم همه ما را مشمول ادعيه زاكيه خود قرار دهد .

ربّنا تقبّل منّا إنّك أنت السّميع العليم

محمّدى رى‏شهرى

۹ / ۵ / ۱۳۹۲

شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان ۱۴۳۴

طبيعى است كه پژوهشى گسترده و جامع در رفتارهاى پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله با شيوه‏اى نوآورانه در راستاى تبيين سبك زندگى اسلامى، در آغاز گامهاى خويش در طى مسيرى طولانى، دشوار، دقيق و اجتهادى است . از اين رو از نقد فرهيختگان و پيشنهادهاى تكميلى آنان استقبال كرده و منتظر ارائه نظرات عزيزان هستيم .

اين كتاب با درآمدى شامل سه مبحث : آشنايى با سيره نبوى ، اصول حاكم بر سيره نبوى ، و «سبك زندگى پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله» در يك نگاه ، آغاز مى‏شود و در ادامه ، متن كتاب ، در ده بخش ارائه مى‏گردد .

تذكّر مهم

يكى از آداب مهمّ نقل حديث، چگونگى نسبت دادن گزارش‏هاى مربوط به گفتار و يا كردار پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام به آنها است. كلينى رحمه اللّه‏ از امام على عليه السلام روايت كرده است كه:
إذا حَدَّثتُم بِحَديثٍ فَأسِندوهُ إلَى الَّذى حَدَّثَكُم؛ فَإِن كانَ حَقّا فَلَكُم وَ إِن كانَ كَذِبا فَعَلَيهِ .^۱
هنگامى كه حديثى را نقل مى‏كنيد، آن را به كسى كه آن را روايت نموده، نسبت دهيد، كه اگر درست باشد، به سود شماست و اگر دروغ باشد، به زيان او (راوى) است .

بنا بر اين ، براى رعايت احتياط ، توصيه اكيد داريم كسانى كه مى‏خواهند از اين كتاب يا ساير كتاب‏هاى حديثى و يا تاريخى ، گزارشى نقل كنند ، آن را مستقيما به پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام نسبت ندهند ؛ بلكه حديث را از طريق راوى و يا منبعى كه آن را روايت كرده است ، به آنان منسوب نمايند . براى نمونه ، نگويند : «پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله چنين فرمود يا چنين رفتارى را انجام داد» ؛ بلكه بگويند : «فلان كتاب، چنين روايت كرده است» و يا بگويند : «از پيامبر صلى اللّه‏ عليه و آله چنين روايت شده است» .