۶۹۰.صحيح البخارىـ به نقل از عبد اللّه بن عمرو بن عاص ـ: در تورات فرمود: «اى پيامبر ! ما تو را به عنوان گواه، بشارت دهنده، هشدار دهنده و مايه حفظ درسناخواندگان [از عذاب و خوارى] فرستاديم. تو بنده و فرستاده من هستى. تو را متوكّل (توكّل كننده) ناميدم. او نه درشتخوى است و نه سنگدل و نه نعره زننده در بازارها. بدى را با بدى پاسخ نمىدهد ؛ بلكه عفو مىكند و در مىگذرد».
۶۹۱.سنن الدارمىـ به نقل از كعب الأحبار، هنگامى كه از وصف پيامبر صلىاللهعليهوآله در تورات سؤال شد ـ: محمّد بن عبد اللّه را چنين مىيابيم: «... نه ناسزاگو و نه نعره زننده در بازارهاست و نه بدى را با بدى جبران مىكند ؛ بلكه عفو مىكند و در مىگذرد».
۶۹۲.تاريخ الطبرىـ به نقل از محمّد بن عمرو بن عطاء ـ: عمر بن خطّاب به پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله گفت: اى پيامبر خدا ! دو دندانِ پيش پايينى سهيل بن عمرو (مذاكره كننده قريش) را بكن تا زبانش بيرون افتد و در هيچ كجا نتواند عليه شما به سخنرانى بِايستد. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «هيچ گاه او را مثله نمىكنم، كه خداوند نيز مرا مثله مىكند، اگرچه پيامبرم [و توانمند]».
۱۶ / ۳
گذشت پيامبر صلّی الله علیه و آله در فتح مكّه
۶۹۳.امام صادق عليهالسلام: هنگامى كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله در فتح مكّه به آن شهر وارد شد، درِ كعبه را گشود و فرمان داد كه تمام نقشهاى درون كعبه محو شوند. آن گاه دو لنگه در را گرفت و فرمود: «معبودى جز خداوند يكتاى بىهمتا نيست. وعدهاش راست بود و بندهاش را يارى داد و به تنهايى، همه گروهها را شكست داد. چه مىگوييد ؟ و چه گمان مىبريد ؟».
گفتند: گمان خير داريم و سخن نيكو مىگوييم. [تو] برادرى بزرگوار و فرزند برادرى بزرگوار هستى و توانايى [انتقام] يافتهاى.
پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود: «من همان را مىگويم كه برادرم يوسف فرمود: «امروز، سرزنشى بر شما نيست. خداوند، شما را مىآمرزد و او مهربانترينِ مهربانان است«.
