۵۹۰.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: من، محمّد و احمدم. من، مُقَفّا (پايان و قافيه منظومه پيامبران)، حاشر (نزديكترين پيامبر به روز حشر و رستاخيز)، پيامبر توبه و پيامبر رحمتم.
۵۹۱.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: من، محمّد و احمدم. من، پيامبر رحمتم. من، پيامبر حماسهام.
۵۹۲.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: اى مردم ! من، تنها رحمتى اهدايى [از جانب خدا] هستم.
۵۹۳.تاريخ الطبرىـ به نقل از ابن شهاب زهرى ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله صبحگاهى به سوى يارانش بيرون آمد و به آنها فرمود: «من براى رحمت و به سوى همه مردم، برانگيخته شدهام. خداوند شما را رحمت كند! [آنچه را آوردهام،] از جانب من به مردم برسانيد و در باره من با يكديگر اختلاف نكنيد، آن گونه كه حواريان عيسى بن مريم در باره او اختلاف كردند».
۵۹۴.امام على عليهالسلام ـ در سخنرانىاى كه در آن، پيامبر صلىاللهعليهوآله را توصيف مىنمايد ـ: او امينِ مورد اعتماد تو بود، و گواه تو در روز جزاست، و برانگيختنش نعمتى از جانب تو بود، و فرستاده بر حقّ تو بود كه براى رحمت فرستادى.
۵۹۵.صحيح البخارىـ به نقل از مالك ـ: جوانانى همسال و نزديك به هم بوديم كه نزد پيامبر صلىاللهعليهوآله آمديم و بيست شبانهروز نزدش مانديم. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله [در طول اين مدّت با ما] مهربان و رفيق بود.
