۱۳۰۷.امام على عليه‏السلام ـ در توصيف پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ: روى زمين غذا مى‏خورد و چون بردگان مى‏نشست.

۱۳۰۸.امام على عليه‏السلام: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هر گاه بر سر سفره مى‏نشست، به سان بنده مى‏نشست و بر ران چپ خود، تكيه مى‏داد.

۱۳۰۹.امام باقر عليه‏السلام: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مانند بندگان، غذا مى‏خورد و مانند بندگان، مى‏نشست و روى زمين، چيز مى‏خورد و روى زمين مى‏خوابيد.

۱۳۱۰.امام صادق عليه‏السلام: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مانند بنده غذا مى‏خورد و مانند بنده مى‏نشست و مى‏دانست كه يك بنده است.

۱۳۱۱.الزهد، ابن حنبل ـ به نقل از حسن [بصرى] ـ: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هر گاه غذايى برايش مى‏آوردند، مى‏فرمود كه آن را روى زمين بگذارند.

۱۳۱۲.دعائم الإسلام: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله خودش هر گاه غذا مى‏خورد، روى يكى از پاهايش قرار مى‏گرفت و به [پاى]ديگر تكيه مى‏داد و مى‏فرمود: «من به سان بنده مى‏نشينم و مانند بنده غذا مى‏خورم».

۱۳۰۷.الإمام عليّ عليه‏السلام ـ في وَصفِهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ: ولَقد كانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَأكُلُ عَلَى الأَرضِ، ويَجلِسُ جِلسَةَ العَبدِ.^۱

۱۳۰۸.عنه عليه‏السلام: كانَ رَسولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله إذا قَعَدَ عَلَى المائِدَةِ يَقعُدُ قِعدَةَ العَبدِ، وكانَ يَتَّكِئُ عَلى فَخِذِهِ الأَيسَرِ.^۲

۱۳۰۹.الإمام الباقر عليه‏السلام: كانَ رَسولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَأكُلُ أكلَ العَبدِ، ويَجلِسُ جِلسَةَ العَبدِ، وكانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَأكُلُ عَلَى الحَضيضِ^۳، ويَنامُ عَلَى الحَضيضِ.^۴

۱۳۱۰.الإمام الصادق عليه‏السلام: كانَ رَسولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَأكُلُ أكلَ العَبدِ، ويَجلِسُ جِلسَةَ العَبدِ، ويَعلَمُ أنَّهُ عَبدٌ.^۵

۱۳۱۱.الزهد لابن حنبل عن الحسن^۶: كانَ رَسولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله إذا اُتِيَ بِطَعامٍ أمَرَ بِهِ فَاُلِقيَ عَلَى الأَرضِ.^۷

۱۳۱۲.دعائم الإسلام: كانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله إذا أكَلَ استَوفَزَ^۸ عَلى إحدى رِجلَيهِ، وَاطمَأَنَّ بِالاُخرى، ويَقولُ: أجلِسُ كَما يَجلِسُ العَبدُ، وآكُلُ كَما يَأكُلُ العَبدُ.^۹