۱۲۲۱.أدب الإملاء و الاستملاءـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله خوش نمىداشت كه مرد، بدون عطر و بدبو نزد همراهانش برود. پيامبر صلىاللهعليهوآله خود در پايان شب، عطر مىزد و سپس به سوى يارانش بيرون مىآمد.
۱۲۲۲.المناقب، ابن شهرآشوب: پيامبر صلىاللهعليهوآله... بوى آزار دهنده را خوش نمىداشت.
ك ـ نكوهش عطر نزدن
۱۲۲۳.مشكاة الأنوار: عثمان بن مظعون به پيامبر صلىاللهعليهوآله گفت:... اى پيامبر خدا ! پدر و مادرم فدايت باد ! من قصد كردهام كه هيچ گاه بوى خوش به كار نبرم.
پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود: «دست نگاه دار ـ اى عثمان ـ كه من بوى خوش به كار مىبرم و آن را دوست مىدارم. بوى خوش به كار بردن، سنّت من و پيامبران پيش از من است».
ر. ك: ج ۱ ص ۲۲۱ ح ۱۹۵.
ل ـ دعاى پيامبر صلىاللهعليهوآله هنگام عطر زدن
۱۲۲۴.الأمان: روايت شده است كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هنگام بخور دادن، مىگفت: «ستايش، ويژه خدايى است كه با لطف و نعمت او، كارهاى نيك به انجام مىرسند. بار خدايا ! ما را خوشبو گردان، بوهاى ما را معطّر ساز، بازگشت ما را نيكو بدار، پرهيزگارى را رهتوشه ما ساز و بهشت را بازگشتگاه ما قرار بده و ميان ما و عافيتبخشى و كرامتت به ما، جدايى مينداز، كه تو بر هر چيز، توانايى».
