۱۱۹۸.إمتاع الأسماعـ به نقل از سلمة بن اكوع ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله مُشك را بر مىگرفت و آن را به سر و ريشش مىكشيد.
۱۱۹۹.حلية الاُولياءـ به نقل از قاسم و سالم بن عبد اللّه ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله چون برايش روغن خوشبو مىآوردند، از آن به زبان مىزد و سپس [به مو يا بدنش] مىماليد.۱
۱۲۰۰. سبل الهدى و الرشاد: دوستداشتنىترين عطر نزد پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله، مُشك بود.
۱۲۰۱.مكارم الأخلاق: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله عطر غاليه۲ مىزد و همسرانش، آن را با دست خودشان به او مىزدند.
د ـ همه گونه عطرى مىزد۳
۱۲۰۲.. امام باقر عليهالسلام: عطرى بر پيامبر صلىاللهعليهوآله عرضه نمىشد، مگر اين كه آن را به خود مىزد و مىفرمود: «بويش خوش و وزنش كم است»، و اگر عطر نمىزد، انگشترش را در آن عطر مىنهاد و به زبان مىزد.۴
۱۲۰۳. سنن أبى داوود ـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر صلىاللهعليهوآله عطردانى داشت كه از آن، عطر بر مىگرفت و مىزد.
1.. به احتمال فراوان ، مقصود ، روغنهاى گياهى مانند روغن بنفشه است . م
2.. غاليه ، تركيبى از چند عطر مانند مشك و عنبر و عود و روغن گياهى بوده و گرانبها بوده است .
3.. همان گونه كه علاّمه طباطبايى قائل است ، احاديث متعدّدِ عطر زدن پيامبر صلىاللهعليهوآله ، بر اين دلالت دارند كهايشان همه گونه عطرى استفاده مىكرده است .
4.. بايد توجّه داشت كه عطرهاى آن روزگار ، همه طبيعى و برگرفته از گلهاى خوشبو مانند بنفشه بوده ومانند گلاب ، نوشيدن و خوردن آنها مشكلى نداشته است ر . ك : ح ۱۱۹۹ . (م)
