۶۳۴.الأمالى، صدوق ـ به نقل از ابن عبّاس ـ: هنگامى كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله بيمار شد... سپس به امّ سلمه فرمود: «محبوب دلم و روشنى چشمم فاطمه را برايم فرا بخوان». فاطمه عليهاالسلام آمد.... پيامبر صلىاللهعليهوآله به او فرمود: «دختركم ! من از تو جدا خواهم شد و تو را بدرود مىگويم».
فاطمه گفت: پدر عزيزم ! روز قيامت، كجا همديگر را ببينيم ؟
فرمود: «جايگاه حساب».
فاطمه گفت: اگر تو را در آن جا نديدم ؟
فرمود: «در جايگاه شفاعت براى امّتم».
گفت: اگر تو را در آن جا نديدم ؟
فرمود: «در صراط كه جبرئيل از سمت راستم و ميكائيل از سمت چپم و فرشتگان از پشت سر و جلويم ندا مىدهند: خدايا! امّت محمّد را از آتش به سلامت بگذران و حساب را برايشان آسان بگردان».
۶۳۵.السنن الكبرىـ به نقل از ابو ذر ـ: پيامبر صلىاللهعليهوآله شبى نماز مىخواند. شنيدم كه آيهاى را تكرار كرد تا سپيده دميد، و با آن، ركوع مىكرد و با آن به سجده مىرفت. آيه اين بود: «اگر آنها را عذاب كنى، بندگان تو هستند».
گفتم: اى پيامبر خدا ! پيوسته اين آيه را تكرار كردى تا آن كه سپيده دميد ؟ فرمود: «از خدايم، شفاعت را براى امّتم خواستم كه آن به هر كه براى خدا شريك نگرفته باشد، مىرسد».
