۱۰۰۸.الطبقات الكبرىـ به نقل از عبد الرحمان بن ابى ليلى ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله چون لباسى مىپوشيد [، مىگفت]، يا مىفرمود: «هر يك از شما كه لباس مىپوشد، بگويد: "ستايش، ويژه خدايى است كه چيزى به من پوشانيد كه زشتىام را با آن، نهان مىدارم و خود را در زندگىام با آن مىآرايم"».
۲ / ۱۵
سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله هنگام لباس نو پوشيدن
۱۰۰۹.مكارم الأخلاق: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هر گاه جامه نوى مىپوشيد، مىفرمود: «ستايش، خدايى را كه جامهاى به من پوشاند تا عورتم را بپوشاند و خود را با آن ميان مردم، بيارايم».
۱۰۱۰.امام على عليهالسلام: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله به من آموخت كه هر گاه جامه نوى به تن كردم، بگويم: «ستايش، خدايى را كه لباسى به من پوشاند كه خود را با آن، ميان مردم بيارايم. پروردگارا ! آن را جامهاى بابركت قرار ده تا در آن براى رضايت تو بكوشم و به مسجدهايت وارد شوم و آبادشان سازم».
۱۰۱۱.الأمالى، طوسى ـ به نقل از ابو مطر ـ: در كوفه بودم كه مردى بر من گذشت. گفتند: اين، امير مؤمنان على بن ابى طالب است. درودهاى خدا بر او باد! به دنبال او رفتم. نزد خيّاطى ايستاد و پيراهنى به سه درهم از او خريد و آن را پوشيد و فرمود: «ستايش، ويژه خدايى است كه برهنگى مرا پوشاند و جامه پاكيزه و زيبا بر تن من كرد». سپس فرمود: «پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هر گاه پيراهنى مىپوشيد، اين گونه مىفرمود».
