۹۸۸.امام صادق عليهالسلام: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله با دست خود، بر سر على عليهالسلام، عمامه بست و آن را از جلو، آويزان كرد و از پشتِ سر، به اندازه چهار انگشت، كوتاه كرد و آن گاه فرمود: «برگرد». على عليهالسلام بر گشت. فرمود: «رويَت را به طرف من كن». على عليهالسلام رو به سوى ايشان كرد. آن گاه، پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «تاجهاى فرشتگان، اين گونه است».
۹۸۹.سنن أبى داوودـ به نقل از عبد الرحمان بن عوف ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله بر سرم عمامه نهاد و آن را از جلو و پشتم آويخت.
۹۹۰.إمتاع الأسماءـ در يادكرد از لشكر اعزامى به يمن به فرماندهى امام على عليهالسلام ـ: سپس در ماه رمضان، پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله على عليهالسلام را هنگامى كه يارانش كامل شدند، به يمن فرستاد و پرچمى به دست او داد. [نيز]عمامهاى گرفت و آن را دولا و چهارگوش كرد و بر سر نيزهاى قرار داد و سپس آن را به على عليهالسلام سپرد و فرمود: «اين پرچم را بگير» و عمامهاى در سه دور برايش پيچيد و يك ذراع از جلو و يك وجب از عقب آن را رها و نپيچيده قرار داد و سپس فرمود: «عمامه اين گونه است».
۹۹۱.الطبقات الكبرىـ به نقل از عروة بن زبير ـ: عمامهاى نشاندار براى پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هديه آوردند. نشانهاش را بريد و سپس آن را بر سر نهاد.
۹۹۲.الطبّ النبوى، ابن قيّم: عمامه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله چنان بزرگ نبود كه حمل آن، سر را اذيت و ناتوان كند و سر را در معرض ضعف و آسيب قرار دهد، آن گونه كه از حال برخىيارانش مشاهده مىشود و آن اندازه كوچك نبود كه نتواند سر را از گرما و سرما نگاه دارد ؛ بلكه ميانه اين دو بود.
