۹۸۳.صحيح مسلمـ به نقل از عمرو بن حريث ـ: گويى به پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏نگرم كه روى منبر نشسته است، عمامه‏اى مشكى بر سر دارد و يك طرف عمامه را ميان دو شانه‏اش فرو هشته است.

۹۸۴.سنن الترمذىـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هنگامى كه عمامه مى‏نهاد، عمامه‏اش را از ميان شانه‏هايش مى‏آويخت.

۹۸۵.شعب الإيمانـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله عمامه را به گِرد سرش مى‏چرخاند و از پشت سرش در مى‏آورد و محكمش مى‏كرد و دنباله‏اش را ميان شانه‏هايش رها مى‏كرد.

۹۸۶.إحياء العلوم: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله زير عمامه و بدون آن، كلاه كوچكى بر سر مى‏نهاد و گاه از سرش بر مى‏داشت و آن را در نماز، مانع و مرز جلوى خود قرار مى‏داد، و گاه كه عمامه نبود، دستارى بر سر و پيشانى مى‏بست.

۹۸۷.امام على عليه‏السلام: در روز غدير خُم، پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله عمامه‏اى بر سرم بست و دنباله آن را از پشتِ سرم آويخت. سپس فرمود: «خداوند در جنگ بَدر و حُنَين، مرا با فرشتگانى يارى داد كه چنين عمامه‏هايى داشتند». نيز فرمود: «عمامه، مانعى ميان كفر و ايمان است».

۹۸۳.صحيح مسلم عن عمرو بن حريث: كَأَنّي أنظُرُ إلى رَسولِ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله عَلَى المِنبَرِ، وعَلَيهِ عِمامَةٌ سَوداءُ قَد أرخى طَرَفَها بَينَ كَتِفَيهِ.^۱

۹۸۴.سنن الترمذي عن ابن عمر: كانَ النَّبِيُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله إذَا اعتَمَّ، سَدَلَ عِمامَتَهُ بَينَ كَتِفَيهِ.^۲

۹۸۵.شعب الإيمان عن ابن عمر: كانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يُديرُ العِمامَةَ عَلى رَأسِهِ، ويَغرِزُها مِن وَرائِهِ، ويُرسِلُ لَها ذُؤابَةً بَينَ كَتِفَيهِ.^۳

۹۸۶.إحياء العلوم: كانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَلبَسُ القَلانِسَ تَحتَ العَمائِمِ، وبِغَيرِ عِمامَةٍ، ورُبَّما نَزَعَ قَلَنسُوَتَهُ مِن رَأسِهِ فَجَعَلَها سُترَةً بَينَ يَدَيهِ، ثُمَّ يُصَلّي إلَيها، ورُبَّما لَم تَكُنِ العِمامَةُ فَيَشُدُّ العِصابَةَ عَلى رَأسِهِ وعَلى جَبهَتِهِ.^۴

۹۸۷.الإمام عليّ عليه‏السلام: عَمَّمَني رَسولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَومَ غَديرِ خُمٍّ بِعِمامَةٍ سَدَلَها خَلفي، ثُمَّ قالَ: إنَّ اللّهَ أمَدَّني يَومَ بَدرٍ وحُنَينٍ بِمَلائِكَةٍ يَعتَمّونَ هذِهِ العِمَّةَ.
وقالَ: إنَّ العِمامَةَ حاجِزَةٌ بَينَ الكُفرِ وَالإيمانِ.^۵