۸۲۱.امام على عليهالسلام:... تا آن كه كرامت خداوند سبحان متعال به محمّد صلىاللهعليهوآله رسيد. پس او را از برترين رويشگاهها و ارجمندترين ريشه و تبارها بيرون آورد ؛ از درختى كه پيامبرانش را از آن به وجود آورد و امينان خويش را از آن برگزيد. خانوادهاش، بهترين خانواده و دودمانش، بهترين دودمان و شجرهاش، بهترين شجره است. اين شجره در حرم [الهى] روييد و در [كشتزار] كَرَم و بزرگوارى باليد. شاخههايش بلند است و ميوههايش دستنيافتنى.
او پيشواى كسى است كه از خدا پروا كند و مايه بصيرت و بينايى كسى است كه راه راست جويد. چراغى است كه پرتوش مىدرخشد و شهابى است كه نورش مىتابد و آتشزنهاى است كه برق از آن مىجهد. طريقه او اعتدال، شيوهاش راهيابى، سخنش جدا كننده حق از باطل، و حُكمش بر اساس عدل و داد است.
۸۲۲.امام على عليهالسلام ـ در توصيف پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ: طريقهاش اعتدال، كارَش راهيابى، سخنش جدا كننده حق از باطل، حكمش بر پايه عدل، كلامش روشنگر و سكوتش شيواترين بيان است.
۸۲۳.امام على عليهالسلام: تا آن كه خداوند، محمّد صلىاللهعليهوآله را به عنوان گواه و نويد دهنده و هشدار دهنده فرستاد. در كودكى، بهترينِ مردم بود و در ميانسالى، نجيبترينِ خلايق. اخلاق و خصالش، پاكتر از همه پاكان بود و باران سخاوتش، درخواست كنندگان را همواره و بيش از همه سيراب مىكرد.
۸۲۴.امام على عليهالسلام ـ وقتى كه در مسجد كوفه نشسته و حمايل شمشيرش را به گرد پاهايش پيچيده بود، و مردى از ايشان در باره خصوصيات [ظاهرى] پيامبر صلىاللهعليهوآله سؤل كرد ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله... هر گاه راه مىرفت، مثل اين بود كه از سرازيرى فرود مىآيد و به هنگام برخاستن چابك و سريع بود. وقتى به طرفى بر مىگشت، با تمام بدنش بر مىگشت. دانههاى عرق بر چهرهاش چون مرواريد بود و عرق بدنش خوشبوتر از مشك تند بود. نه كوتاهقامت بود و نه دراز، و نه ناتوان بود و نه پست. كسى را چون او نديدهام، نه پيش از او و نه پس از او.
