۷۷۰.المصنَّف، ابن ابى شيبه ـ به نقل از حسن ـ: پيامبر صلىاللهعليهوآله با جان و مال خود، با مردم همدلى مىكرد، تا جايى كه رداى خود را با پوست، وصله مىكرد و تا هنگام قبض روحش هيچ گاه نشد كه سه روزِ متوالى، هم صبحانه بخورد و هم شام.
۷۷۱.كنز الفوائد: پيامبر صلىاللهعليهوآله در سفرى بود كه از خوابش بيدار شد و فرمود: «با كسى آب وضو هست ؟». ابو قتاده گفت: من در آفتابهام دارم. آن را آورد و پيامبر صلىاللهعليهوآله وضو گرفت و آب در آفتابه زياد آمد. پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود: «اى ابو قتاده! آن را نگاه دار كه اهمّيتى خواهد يافت».
ظهر كه گرم شد و تشنگى مردم بالا گرفت، با شتاب و براى طلب آب به سوى پيامبر صلىاللهعليهوآله آمدند. پيامبر كاسهاش را خواست و سپس فرمود: «اى ابو قتاده! آفتابه را بياور» و آن را گرفت و در آن، دعايى خواند و فرمود: «بريز» و او آب را در كاسه ريخت و مردم به سوى آب از يكديگر سبقت جستند. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «همه شما به قدرت خداوند متعال، آب مىنوشيد». پس ابو قتاده مىريخت و پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله آب مىداد، تا آن كه همه مردم، آب نوشيدند. آن گاه پيامبر صلىاللهعليهوآله به ابو قتاده فرمود: «بنوش».
او گفت: نه. [اوّل] شما بنوش، اى پيامبر خدا !
پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود: «تو بنوش؛ چرا كه ساقى قوم، آخر از همه مىنوشد». از اين رو ابتدا ابو قتاده و سپس پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله نوشيد.
۱۹ / ۳
پيش انداختن خود و خانوادهاش در گرفتارىها
۷۷۲.امام على عليهالسلام: هر گاه جنگ بالا مىگرفت و مردم از ترس وا پس مىنهادند، پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله اعضاى خاندانش را پيش مىانداخت و به واسطه آنها، ياران خود را از سوزش شمشيرها و نيزهها حفظ مىنمود. از همين رو بود كه عبيدة بن حارث در جنگ بدر كشته شد و حمزه در جنگ اُحُد و جعفر در جنگ موته.
