۷۳۰.كشف الغمّة: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله در انفاق مال و خيرات، بخشندهتر از باد وزان بود. مىداد و بخل نمىورزيد و مىبخشيد و نگاه نمىداشت.
۷۳۱.امام على عليهالسلام ـ در بيان وصيّت پيامبر صلىاللهعليهوآله به هنگام وفات ـ: پيامبر صلىاللهعليهوآله به [عمويش] عبّاس فرمود: «اى عبّاس ! اى عموى پيامبر خدا ! وصيّتم را قبول كن و پرداخت بدهى و وعدههايم را به عهده گير». عبّاس گفت: اى پيامبر خدا ! تو بخشندهتر از باد رها گشته (وزان) هستى.
۷۳۲.الإرشادـ در يادكرد از حوادثى كه در بيمارى منجر به رحلت پيامبر صلىاللهعليهوآله روى داد ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «اى عبّاس ! اى عموى پيامبر خدا ! وصيّتم را قبول مىكنى و وعدهام را مىپردازى و بدهىام را ادا مىكنى ؟».
عبّاس گفت: اى پيامبر خدا ! عمويت، پيرمردى كهنسال و داراى نانخوارانى فراوان است و تو در سخاوت و كرم، همپاى باد هستى [و من از عهده آن بر نمىآيم].
۷۳۳.المناقب، ابن شهرآشوب: پيامبر صلىاللهعليهوآله با سخاوتترينِ مردم بود. نه دينار، نزد او مىماند و نه درهم. اگر پولى، اضافه مىآمد و كسى را نمىيافت كه به او بدهد و شب در مىرسيد، به خانهاش نمىرفت تا آن كه آن را به نيازمندى برساند و خود را از آن رها كند. از آنچه خدا به او مىرساند، جز خوراك سالش را بر نمىگرفت، آن هم از فروترين خرما و جو، و ديگر چيزها را در راه خدا مىداد، و چيزى از او خواسته نمىشد، جز آن كه عطا مىنمود، و سپس به همان خوراك سالش نيز مراجعه و از آن هم ايثار مىكرد، تا آن جا كه گاه، چيزى به او نمىرسيد و پيش از پايان يافتن سال، خود، نيازمند مىشد.
