۱۵۷۶.سنن ابى ماجةـ به نقل از اَنَس ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون از آبريزگاه بيرون مىآمد ، مىگفت : «ستايش ، خدايى را كه رنج را از من دور كرد و مرا عافيت بخشيد» .
۱۵۷۷.عمل اليوم و الليلةـ به نقل از اَنَس ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه از آبريزگاه خارج مىشد ، مىگفت : «ستايش ، خدايى را كه در آغاز و پايان آن [ خوراكىها] ، به من نيكى فرمود» .
۱۵۷۸.الدعاء ، طبرانى ـ به نقل از ابن عمر ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه از آبريزگاه خارج مىشد ، مىگفت : «ستايش ، خدايى را كه لذّتش را به من چشاند و نيرويش را در من باقى نهاد و رنج و گزندش را از من راند» .
ر . ك : ج ۱ ص ۲۲۷ ح ۲۰۱ .
۷ / ۶
شدّت پرهيز از آلودگى به ادرار
۱۵۷۹.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شديدترين مردم در پرهيز از ادرار بود . هنگامى كه مىخواست ادرار كند ، براى آن كه ادرار به او نپاشد ، به جايى مرتفع از زمين مىرفت و يا به جايى كه خاكش فراوان بود [ و سنگ نبود كه ترشّح كند] .
۱۵۸۰.المعجم الأوسطـ به نقل از ابو هريره ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله جايگاهى براى ادرارش بر گرفته بود ، همان گونه كه براى خانهاش بر گرفته بود .
