۱۵۵۱.مكارم الأخلاق : پيامبر صلى اللّه عليه و آله شير را با خرما مى‏خورد و آن دو را پاكيزگان مى‏ناميد .

۱۵۵۲.تاريخ دمشق : پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون بر مركبش سوار و آماده حركت شد ، شيرى طلبيد و نوشيد و قطره‏اى شير روى لباسش ريخت . آبى خواست و آن را شست و فرمود : «آن از ميان سرگين و خون بيرون مى‏آيد و آن، خوراك مسلمانان و نوشيدنى بهشتيان است» .

۱۵۵۳.مكارم الأخلاق : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله آبى را كه روى آن شير دوشيده بود ، مى‏نوشيد .

۱۵۵۴.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هرگز غذايى نمى‏خورد و نوشيدنى‏اى نمى‏نوشيد ، مگر آن كه مى‏گفت : «خدايا ! در آن براى ما بركت قرار بده و براى ما بهتر از آن را جاى‏گزين گردان» ، مگر شير را ، كه وقتى مى‏نوشيد ، مى‏گفت : «خدايا ! براى ما در آن ، بركت قرار بده و از آن براى ما بيفزاى» .

۱۵۵۵.امام صادق عليه السلام : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه شير مى‏نوشيد ، مى‏گفت : «خدايا ! آن را بر ما مبارك گردان و از آن براى ما بيفزاى» .

۱۵۵۱.مكارم الأخلاق : كانَ صلى اللّه عليه و آله يَتَمَجَّعُ^۱ بِاللَّبَنِ وَالتَّمرِ ، ويُسَمّيهِمَا الأَطيَبَينِ .^۲

۱۵۵۲.تاريخ دمشق : إنَّ النَّبِيَّ صلى اللّه عليه و آله كانَ إذا ضُرِبَت راحِلَتُهُ دَعا بِلَبَنٍ فَشَرِبَ ، فَقَطَرَت عَلى ثَوبِهِ قَطرَةٌ ، فَدَعا بِماءٍ فَغَسَلَهُ ، وقالَ : هُوَ يَخرُجُ مِن بَينِ فَرثٍ^۳ ودَمٍ ، وهُوَ طَعامُ المُسلِمينَ ، وشَرابُ أهلِ الجَنَّةِ .^۴

۱۵۵۳.مكارم الأخلاق : كانَ صلى اللّه عليه و آله يَشرَبُ الماءَ الَّذي حُلِبَ عَلَيهِ اللَّبَنُ .^۵

۱۵۵۴.الإمام الباقر عليه السلام : لَم يَكُن رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يَأكُلُ طَعاما ولا يَشرَبُ شَرابا إلاّ قالَ : «اللّهُمَّ بارِك لَنا فيهِ ، وأَبدِلنا بِهِ خَيرا مِنهُ» ، إلاَّ اللَّبنَ فَإِنَّهُ كانَ يَقولُ : «اللّهُمَّ بارِك لَنا فيهِ ، وزِدنا مِنهُ» .^۶

۱۵۵۵.الإمام الصادق عليه السلام : كانَ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله إذا شَرِبَ اللَّبَنَ قالَ : اللّهُمَّ بارِك لَنا فيهِ وزِدنا مِنهُ .^۷