پژوهشى در باره مَهرُ السُّنّه (مَهر محمّدى)۱
عالمان شيعه بر آن اند كه مرد و زن مىتوانند در مهريّه ازدواج ، بر هر مبلغ دلخواهى توافق كنند . اين مقدار ، محدوديتى ندارد ؛ ولى بايد ارزش مالى يا خدماتى داشته باشد . در كنار اين جواز شرعى ، حكم اخلاقى ، استحبابى و مؤكّد اسلام ، آن است كه مقدار مهريّه (صَداق) ، اندك باشد ، به گونهاى كه ازدواج را آسان نمايد و مهر را ـ كه نشانه صدق و وفادارى مرد به پيمان مقدّس ازدواج است ـ ، تبديل به وسيلهاى براى فخرفروشى يا پايبند كردنِ اجبارى به ادامه زندگى و ازدواج نسازد .
از اين رو ، پيشوايان دين ، سفارشهاى مكرّرى نمودهاند كه مردان و زنان ، به «مهر السنّه» رضايت دهند ؛ همان مهرى كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به عنوان بهترين سرمشق ، آن را براى همسران و دختران خود ، قرار مىداده است . پيشوايان شيعه ، پيروان خود را از تعيين كردن مَهريّهاى بيش از اين مقدار ، نهى كردهاند . اين نهى ، هر چند بر حرمت دلالت ندارد ، امّا كراهتِ آن را اثبات مىكند .
مقدار مَهرُ السُّنّه
گزارشهاى متعدّدى ، مهريّه ازدواجهاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله را به عنوان سنّتِ نهاده شده ايشان در زمينه ازدواج ، ذكر كردهاند . اين گزارشها ، در شيعه و اهل سنّت ، مقدارِ ثابت و معيّنى را براى مهريّه ياد شده ، ذكر كردهاند . اين نقلها ، مهريّه زنان و دختران پيامبر صلى اللّه عليه و آله و نيز دختران خاندانِ ايشان را «دوازده و نيم اوقيه نقره» برابر با