۲۱۵۰.السيرة الحلبيّة : سعد بن معاذ در جنگ بدر ، از پيامبر صلى اللّه عليه و آله پاسدارى كرد ؛ يعنى شب قبل از وقوع جنگ ، و گرنه در همان روز پيكار ، كسى جز ابو بكر با شمشير آختهاش از پيامبر صلى اللّه عليه و آله نگهبانى نداد ، هنگامى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله خوابيده بود .۱برخى نيز گفتهاند : سعد بن معاذ و ابو بكر ، هر دو با هم از پيامبر صلى اللّه عليه و آله در سراپرده فرماندهى ، پاسدارى مىكردند .
محمّد بن مَسلمه نيز در جنگ اُحُد ، از پيامبر صلى اللّه عليه و آله پاسدارى كرد و زبير بن عوّام در جنگ خندق ، و مغيرة بن شعبه در ماجراى حديبيه ، و ابو ايّوب انصارى در بخشى از مسير خيبر در شبى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله نزد صفيّه به سر برد ، و بلال و سعد بن ابى وقّاص و ذكوان بن عبد قيس نيز در فتح مكّه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله پاسدارى كردند .
ابن ابى مرثد غنوى هم در شبى كه فردايش جنگ حنين رخ داد ، از پيامبر صلى اللّه عليه و آله پاسدارى كرد ، هنگامى كه فرمود : «آيا مردى نيست كه امشب از ما پاسدارى كند؟» و او گفت : من هستم ، اى پيامبر خدا ! پيامبر صلى اللّه عليه و آله هم برايش دعا كرد . [پيامبر صلى اللّه عليه و آله ] پس از نزول آيه «و خداوند ، تو را از [گزند] مردم حفظ مىكند» ، پاسداران را رها كرد .
۲۰ / ۳
بىنياز شدن پيامبر صلى اللّه عليه و آله از حفاظت هنگام نزول آيه «محافظت»
۲۱۵۱.مجمع البيان : روايت شده است : هنگامى كه اين آيه : «و خداوند ، تو را از [گزند] مردم حفظ مىكند» نازل شد ، پيامبر صلى اللّه عليه و آله به يارانش كه از او محافظت مىكردند ـ و سعد و حذيفه از آنان بودند ـ ، فرمود : «در پى كار خود برويد كه خداوند متعال ، مرا از مردم حفظ مىكند» .
۲۱۵۲.المعجم الأوسطـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ : عبّاس ، عموى پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ، از پاسداران ايشان بود . هنگامى كه اين آيه : «اى پيامبر ! آنچه را از سوى خدايت به تو نازل شده ، ابلاغ كن كه اگر نكنى ، رسالت او را ادا نكردهاى و خداوند ، تو را از [گزند ]مردم حفظ مىكند»نازل شد ، پيامبر صلى اللّه عليه و آله پاسداران را رها كرد .
