۲۰۰۵.مكارم الأخلاق : شيشه روغن [ مو و پوست] ، سرمهدان ، قيچى ، آينه ، مسواك و شانه در سفرهاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله از او جدا نمىشدند .
و در نقلى ديگر : با او نخ و سوزن و درفش كفشدوزى و بند چرمى بود تا لباسش را بدوزد و كفشش را پينه زند .
۲۰۰۶.اُسد الغابةـ به نقل از اُمّ سعد ، دختر زيد بن ثابت ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هنگامى كه مسافرت مىكرد ، آينه و سرمهدان از او جدا نمىشدند و همراهش بودند .
۱۷ / ۲
خوش نداشتن سفر بدون همراه
۲۰۰۷.تنبيه الخواطر : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خوش نمىداشت كه مرد ، بدون همراه ، سفر كند .
۲۰۰۸.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : اوّل ، رفيق راه [را انتخاب كن] ، آن گاه سفر [برو] .
۲۰۰۹.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : بهترين همراهان نزد خداوند ، گروه چهار نفرى است و بيش از هفت تن با هم همراه نشدند ، جز آن كه سر و صداهاى بىحاصلشان زياد شد .
۲۰۱۰.الكافىـ به نقل از محمّد بن خالد ، از كسى كه نام برده است ، از امام كاظم عليه السلام ، از پدرش ، از جدّش ـ : در وصيّت پيامبر صلى اللّه عليه و آله به على عليه السلام آمده است : «به تنهايى به سفر نرو كه شيطان ، همراه فرد تنهاست ؛ ولى از دو نفر دورتر است . اى على ! مرد هنگامى كه تنها به سفر برود ، گمراه است و دو تن نيز گمراه اند [و به مقصد نمىرسند] ؛ امّا سه نفر ، يك گروه خوب و براى مسافرت مناسب هستند» .
