۱۹۶۱.مكارم الأخلاقـ به نقل از ابن عبّاس ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هنگامى كه سخنى را مىگفت يا از او در باره امرى سؤال مىشد ، سخن [ و پاسخش] را سه بار تكرار مىكرد تا خوب بفهماند و خوب فهميده شود .
ه ـ نرم و هموار سخن گفتن
۱۹۶۲.امام على عليه السلام ـ در توصيف پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ : و هنگامى كه سخن مىگفت ، نرم و هموار سخن مىگفت .
و ـ لبخند بر لب داشتن
۱۹۶۳.مكارم الأخلاقـ به نقل از ابو درداء ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه لب به سخن مىگشود ، با لبخند همراه بود .
۱۹۶۴.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو درداء ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله سخنى نمىگفت ، جز آن كه لبخند مىزد .
ز ـ ياد خدا هنگام سخن گفتن
۱۹۶۵.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : پروردگارم مرا فرمود كه گفتارم ، ذكر [ خدا] باشد .
ح ـ دعا براى استوارگويى
۱۹۶۶.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ در دعاى ايشان ـ : پروردگار من ! حجّتم را استوار بدار ، دلم را راهنمايى كن و زبانم را استوار ساز و كينه را از دلم بيرون نما .