۱۴ / ۱۴
گريه پيامبر صلى اللّه عليه و آله هنگام عبور از فخ
۱۹۱۲.امام باقر عليه السلام : پيامبر صلى اللّه عليه و آله از فَخ۱ گذشت . پس فرود آمد و يك ركعت نماز خواند و در ركعت دوم همان نماز ، به گريه افتاد . هنگامى كه مردم ديدند پيامبر صلى اللّه عليه و آله مىگريد ، گريستند . ايشان هنگامى كه نماز را به پايان برد و رو به مردم كرد ، فرمود : «شما براى چه گريستيد ؟» . گفتند : هنگامى كه ديديم گريه مىكنى ، ما هم گريه كرديم ، اى پيامبر خدا ! فرمود : «هنگامى كه ركعت اوّل را خواندم ، جبرئيل بر من فرود آمد و گفت : اى محمّد ! مردى از فرزندانت در اين جا كشته مىشود و هر شهيد همراه او ، اجر دو شهيد دارد» .
۱۴ / ۱۵
گريه پيامبر صلى اللّه عليه و آله هنگام عيادت از سعد بن عباده
۱۹۱۳.صحيح البخارىـ به نقل از عبد اللّه بن عمر ـ : سعد بن عباده در بستر بيمارى افتاد . پيامبر صلى اللّه عليه و آله به همراه عبد الرحمان بن عوف ، سعد بن ابى وقّاص و عبد اللّه بن مسعود به عيادت او رفت . چون بر او وارد شد ، ديد خانوادهاش او را در ميان گرفتهاند . فرمود : «تمام كرده ؟» . گفتند : خير ، اى پيامبر خدا !
پيامبر صلى اللّه عليه و آله گريست . حاضران با ديدن گريه پيامبر صلى اللّه عليه و آله گريستند . پس فرمود : «گوش نمىكنيد ؟ خدا به خاطر اشك چشم ، يا اندوه دل ، [ كسى را] عذاب نمىكند ؛ بلكه به سبب اين ، عذاب يا رحم مىكند» و به زبانش اشاره فرمود .
