ر . ك : اهل بيت عليهم السلام در قرآن و حديث : ج ۲ ص ۷۱۳ (بخش يازدهم / فصل چهارم / پيشگويى پيامبر صلى اللّه عليه و آله از ستم بر اهل بيتش عليهم السلام) .
۱۴ / ۱۳
گريه پيامبر صلى اللّه عليه و آله بر مصيبتهاى حسين عليه السلام
۱۹۱۰.المعجم الكبيرـ به نقل از اُمّ سلمه ـ : روزى ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در خانهام نشسته بود كه فرمود : «كسى بر من وارد نشود» . من انتظار مىكشيدم ، كه حسين عليه السلام وارد شد و صداى گريه پيامبر صلى اللّه عليه و آله را شنيدم . سرك كشيدم . ديدم حسين عليه السلام در دامان پيامبر صلى اللّه عليه و آله است و پيامبر صلى اللّه عليه و آله گريهكنان ، دست بر پيشانى او مىكشد . [ به پيامبر صلى اللّه عليه و آله ]گفتم : به خدا سوگند ، نفهميدم كِى داخل شد !
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «جبرئيل با ما در اتاق بود و گفت : او (حسين) را دوست دارى ؟ گفتم : از دنيا ، او را دوست دارم . جبرئيل گفت : بى ترديد ، امّتت او را به زودى در سرزمينى به نام كربلا مىكُشند» .
سپس جبرئيل از خاك آن جا بر گرفت و به پيامبر صلى اللّه عليه و آله نشان داد و حسين عليه السلام [ سالها بعد] هنگامى كه او را براى كُشتن محاصره كردند ، پرسيد : «نام اين سرزمين چيست ؟» . گفتند : كربلا . فرمود : «خدا و پيامبرش راست گفتند ؛ سرزمين كَرب (رنج) و بلا» .
