۱۴ / ۱۲

گريه پيامبر صلى اللّه عليه و آله از آنچه پس از وى بر سر خاندانش مى‏آيد

۱۹۰۲.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به على و حسن و حسين عليهم السلام نگاه كرد و سپس گريست و فرمود : «پس از من ، شما را ضعيف مى‏دارند» .

۱۹۰۳.امام على عليه السلام : من و فاطمه و حسن و حسين ، نزد پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نشسته بوديم كه ايشان رو به ما كرد و گريست . من گفتم : اى پيامبر خدا ! چرا گريه مى‏كنيد ؟ ...
فرمود : «از ضربتى كه بر فرق تو زده مى‏شود ، و از چنگى كه فاطمه بر گونه خود مى‏زند ، و از نيزه‏اى كه بر ران حسن فرو برده مى‏شود و شرنگى كه به او نوشانده مى‏شود ، و از كشته شدن حسين ، گريه مى‏كنم» .
پس اهل خانه همه گريستند . من گفتم : اى پيامبر خدا ! پروردگارمان ما را فقط براى رنج و بلا آفريده است ؟
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «مژده بده ـ اى على ـ كه خداوند عز و جل با من عهد كرده كه تو را جز مؤمن ، دوست نداشته باشد و جز منافق ، دشمن ندارد» .

۱۹۰۴.الأمالى ، طوسى ـ به نقل از ابو ليلى ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله در روز خيبر ، پرچم را به على بن ابى طالب عليه السلام داد ... و به او فرمود : «بترس از كينه‏هاى نهفته در سينه كسانى كه جز پس از مرگ من ، آنها را آشكار نمى‏سازند . آنان را خدا و لعنت كنندگان ، لعنت مى‏كنند» .
پيامبر صلى اللّه عليه و آله سپس گريست . گفته شد : براى چه گريه مى‏كنيد ، اى پيامبر خدا ؟
فرمود : «جبرئيل عليه السلام به من خبر داد كه اينان به او (على) ستم مى‏كنند و او را از حقّش محروم مى‏دارند و با او مى‏جنگند و فرزندانش را مى‏كشند و پس از وى ، به آنان ستم مى‏كنند . جبرئيل عليه السلام همچنين از جانب خداوند عز و جل به من خبر داد كه : چون قائم آنان قيام كند ، اين وضع از بين مى‏رود و سخنشان بالا مى‏گيرد (فرمانشان حاكم مى‏شود) و امّت ، بر دوستى آنان گرد هم مى‏آيند» .

سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد سوم

304

۱۴ / ۱۲

بُكاؤُهُ لِما يَجري عَلى أهلِ بَيتِهِ بَعدَهُ

۱۹۰۲.الإمام الصادق عليه السلام : إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله نَظَرَ إلى عَلِيٍّ وَالحَسَنِ وَالحُسَينِ عليهم السلام فَبَكى ، وقالَ : أنتُمُ المُستَضعَفونَ بَعدي .^۱

۱۹۰۳.الإمام عليّ عليه السلام : بَينا أنا وفاطِمَةُ وَالحَسَنُ وَالحُسَينُ عِندَ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله ، إذِ التَفَتَ إلَينا فَبَكى ، فَقُلتُ : ما يُبكيكَ يا رَسولَ اللّهِ ؟ ... . قالَ : أبكي مِن ضَربَتِكَ عَلَى القَرنِ^۲ ، ولَطمِ فاطِمَةَ خَدِّها ، وطَعنَةِ الحَسَنِ فِي الفَخِذِ وَالسَّمِّ الّذي يُسقى ، وقَتلِ الحُسَينِ .
قالَ : فَبَكى أهلُ البَيتِ جَميعا ، فَقُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، ما خَلَقَنا رَبُّنا إلاّ لِلبَلاءِ ؟! قالَ : أبشِر يا عَلِيُّ ، فَإِنَّ اللّهَ عزّ وجلّ قَد عَهِدَ إلَيَّ أنَّهُ لا يُحِبُّكَ إلاّ مُؤمِنٌ ، ولا يُبغِضُكَ إلاّ مُنافِقٌ .^۳

۱۹۰۴.الأمالي للطوسي عن أبي ليلى : دَفَعَ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله الرّايَةَ يَومَ خَيبَرَ إلى عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام . . . وقالَ لَهُ : اِتَّقِ الضَّغائِنَ الَّتي لَكَ في صَدرِ مَن لا يُظهِرُها إلاّ بَعدَ مَوتي ، اُولئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ ويَلعَنُهُمُ اللاّعِنونَ .
ثُمَّ بَكَى النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله ، فَقيلَ : مِمَّ بُكاؤُكَ يا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ : أخبَرَني جَبرَئيلُ عليه السلام : أنَّهُم يَظلِمونَهُ ويَمنَعونَهُ حَقَّهُ ، ويُقاتِلونَهُ ويَقتُلونَ وُلدَهُ ، ويَظلِمونَهُم بَعدَهُ ، وأَخبَرَني جَبرَئيلُ عليه السلام عَنِ اللّهِ عزّ وجلّ : أنَّ ذلِكَ يَزولُ إذا قامَ قائِمُهُم ، وعَلَت كَلِمَتُهُم ، وَاجتَمَعَتِ الاُمَّةُ عَلى مَحَبَّتِهِم .^۴

1.معاني الأخبار : ج ۷۹ ص ۱ عن المفضّل بن عمر ، بحار الأنوار : ج ۲۴ ص ۱۶۸ ح ۱ ؛ شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۵۵۵ ح ۵۸۹ عن المفضّل بن عمر وراجع : عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۶۱ ح ۲۴۴ ودعائم الإسلام : ج ۱ ص ۲۲۵ .

2.القَرن : جانب الرأس (الصحاح : ج ۶ ص ۲۱۸۰ «قرن») .

3.الأمالي للصدوق : ص ۱۹۷ ح ۲۰۸ عن محمّد بن عبد الرحمن عن أبيه ، المناقب لابن شهرآشوب : ج ۲ ص ۲۰۹ وليس فيه ذيله من «قال : فبكى أهل البيت» ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۱۴۹ ح ۱۷ .

4.الأمالي للطوسي : ص ۳۵۱ ح ۷۲۶ ، كشف اليقين : ص ۴۵۷ ح ۵۵۹ ، الطرائف : ص ۵۲۱ ، بحار الأنوار : ج ۲۸ ص ۴۵ ح ۸ ؛ المناقب للخوارزمي : ص ۶۱ ح ۳۱ .

نام منبع :

سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد سوم

سایر پدیدآورندگان :

جمعي از پژوهشگران

تعداد جلد :

7

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

01/01/1394

نوبت چاپ :

اول

نتیجه جستجو برای « »