۱۹۰۰.المناقب ، كوفى ـ به نقل از يونس بن خباب ، در حديثى كه سند آن را به پيامبر صلى اللّه عليه و آله مى‏رساند ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از باغى گذر كرد . على عليه السلام كه همراه پيامبر صلى اللّه عليه و آله بود ، گفت : اين باغ ، چه قدر زيباست ! پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «باغ تو در بهشت ، از آن ، زيباتر است» و بر هفت باغ گذشتند . در هر كدام على عليه السلام مى‏گفت : اى پيامبر خدا ! چه قدر اين باغ زيباست ! و پيامبر صلى اللّه عليه و آله همين پاسخ را به او مى‏داد كه : «باغ تو در بهشت ، از آن ، زيباتر است» .
سپس پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله سرش را در سينه على عليه السلام نهاد و گريست . على عليه السلام گفت : اى پيامبر خدا! براى چه مى‏گرييد ؟ خداوند، چشمانت را گريان نكند ! پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «كينه‏هايى در سينه برخى مردم است كه آنها را برايت آشكار نمى‏كنند، تا آن كه من از تو جدا [ و ره‏سپار آخرت] شوم» .

۱۹۰۱.المعجم الكبيرـ به نقل از ابن عبّاس ـ : من همراه پيامبر صلى اللّه عليه و آله و على عليه السلام به سوى باغ‏هاى مدينه خارج شدم . به باغى رسيديم . على عليه السلام گفت : اى پيامبر خدا ! اين باغ ، چه قدر زيباست ! پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «باغ تو در بهشت ، زيباتر از اين است» . آن گاه به سر و مَحاسن على عليه السلام اشاره كرد و گريست ، به گونه‏اى كه صدايش به گريه بلند شد . پرسيده شد : چه چيز ، موجب گريه شما شد ؟ [پس به على عليه السلام ] فرمود : «كينه‏هايى در دل گروهى است كه آنها را براى تو آشكار نمى‏كنند تا آن كه مرا از دست بدهند» .

ر . ك : دانش‏نامه امير المؤمنين عليه السلام : ج ۷ ص ۲۵۳ (خبر دادن پيامبر صلى اللّه عليه و آله از شهادت على عليه السلام ) .

۱۹۰۰.المناقب للكوفي عن يونس بن خباب يرفعه إلى النّبيّ صلى اللّه عليه و آله : مَرَّ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله ومَعَهُ عَلِيٌّ عليه السلام عَلى حَديقَةٍ ، فَقالَ : يا رَسولَ اللّهِ ، ما أحسَنَ هذِهِ الحَديقَةَ ! قالَ : فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله : حَديقَتُكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها . حَتّى مَرَّ بِسَبعِ حَدائِقَ كُلُّ ذلِكَ يَقولُ عَلِيٌّ عليه السلام : يا رَسولَ اللّهِ ، ما أحسَنَ هذِهِ الحَديقَةَ ! فَيَرُدُّ عَلَيهِ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله : حَديقَتُكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها .
ثُمَّ إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله وَضَعَ رَأسَهُ في صَدرِ عَلِيٍّ عليه السلام ثُمَّ بَكى . قالَ : فَقالَ عَلِيٌّ عليه السلام : يا رَسولَ اللّهِ ، ما يُبكيكَ لا يُبكِي اللّهُ عَينَيكَ ؟! قالَ : ضَغائِنُ في صُدورِ قَومٍ لا يُبدونَها لَكَ حَتّى اُفارِقَكَ . . . .^۱

۱۹۰۱.المعجم الكبير عن ابن عبّاس : خَرَجتُ أنا وَالنَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله وعَلِيٌّ عليه السلام في حُشّانِ^۲ المَدينَةِ ، فَمَرَرنا بِحَديقَةٍ ، فَقالَ عَلِيٌّ عليه السلام : ما أحسَنَ هذِهِ الحَديقَةَ يا رَسولَ اللّهِ ! فَقالَ : حَديقَتُكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها . ثُمَّ أومَأَ بِيَدِهِ إلى رَأسِهِ ولِحيَتِهِ ، ثُمَّ بَكى حَتّى عَلا بُكاؤُهُ ، قيلَ : ما يُبكيكَ ؟ قالَ : ضَغائِنُ في صُدورِ قَومٍ لا يُبدونَها لَكَ حَتّى يَفقِدوني .^۳

راجع : موسوعة الإمام عليّ بن أبي طالب عليه السلام : ج ۴ ص ۲۲۷ (إخبار النبيّ صلى اللّه عليه و آله باستشهاده) .