فصل چهاردهم: سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله در گريستن
۱۴ / ۱
گريه پيامبر صلى اللّه عليه و آله هنگام خواندن قرآن
۱۸۶۳.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه اين آيه : «و در هيچ كارى نيستى و از سوى او (خدا) هيچ [آيهاى را] از قرآن نمىخوانى و هيچ كارى نمىكنيد ، مگر اين كه ما بر شما گواهيم ، آن گاه كه بِدان مبادرت مىورزيد ، و هموزن ذرّهاى ، نه در زمين و نه در آسمان ، از پروردگار تو پنهان نيست و نه كوچكتر و نه بزرگتر از آن ، چيزى نيست ، مگر اين كه در كتابى روشن [درج شده] است» را مىخواند ، زار زار مىگريست .
۱۸۶۴.صحيح البخارىـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله به من فرمود : «برايم قرآن بخوان» . گفتم : قرآن بر شما نازل شده است و من برايتان بخوانم ؟ ! فرمود : «آرى» . پس شروع به خواندن سوره نساء كردم تا به اين آيه رسيدم: «پس [ حالشان ]چگونه است آن گاه كه از هر امّتى، گواهى آوريم، و تو را بر آنان گواه مىآوريم» . فرمود : «ديگر بس است» . به ايشان نگاه كردم . ديدم از چشمانش اشك سرازير است .
