«اى افرادى كه ايمان آوردهايد ! از شكيبايى و نماز ، كمك بگيريد . [زيرا] خداوند ، با شكيبايان است» .
حديث
۱۸۳۹.التبيان فى تفسير القرآن : هر گاه چيزى پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را غمگين مىساخت ، از نماز و روزه مدد مىجست .
۱۸۴۰.مجمع البيان : هر گاه چيزى پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را اندوهگين مىكرد ، به نماز پناه مىبرد .
۱۸۴۱.سنن أبى داوودـ به نقل از حُذَيفه ـ : هر گاه به پيامبر صلى اللّه عليه و آله غم و مصيبتى مىرسيد ، نماز مىخواند .
۱۸۴۲.الدعوات : امام زين العابدين عليه السلام فرمود : «مصيبتى به امير مؤمنان عليه السلام نرسيد ، مگر آن كه هزار ركعت نماز در آن روز خواند و به شصت بينوا صدقه داد و سه روز روزه گرفت ، و به فرزندانش فرمود : "چون مصيبتى به شما رسيد ، مانند من عمل كنيد ، كه من ديدم پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله اين گونه مىكند . پس دنبالهرو پيامبرتان باشيد و مخالفت نكنيد ، كه خدا شما را دچار اختلاف مىكند . خداوند متعال مىفرمايد : «و كسى كه صبر كند و در گذرد ، بى گمان ، آن از كارهاى مهم است»"» .
امام زين العابدين عليه السلام سپس فرمود : «من پيوسته همان كار امير مؤمنان عليه السلام را انجام مىدهم» .
۱۸۴۳.امام صادق عليه السلام : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه دچار سستى مىشد يا چشم مىخورْد يا سردرد مىگرفت ، دستش را مىگشود و فاتحة الكتاب و مُعوّذتين (سورههاى فلق و ناس) را مىخواند . سپس دست خود را به صورتش مىكشيد و ناراحتىاش از بين مىرفت .
