۱۷۶۸.الدعاء ، طبرانى ـ به نقل از حبيب بن ابى ثابت ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه برايش حادثهاى دلخواه و خوشايند پيش مىآمد ، مىگفت : «ستايش ، خداوندِ نعمت دهنده احسانبخش را كه با لطف و نعمت او ، كارهاى نيك ، به انجام مىرسند» .
۱۲ / ۲
سجده گزاردن
۱۷۶۹.سنن ابن ماجةـ به نقل از ابو بكره ـ : هر گاه براى پيامبر صلى اللّه عليه و آله و يا ديگران پيشامد خوشحال كنندهاى پيش مىآمد ، براى شكر از خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به سجده مىافتاد .
۱۷۷۰.امام صادق عليه السلام : پيامبر صلى اللّه عليه و آله در سفرى بر شترش سوار بود كه ناگاه فرود آمد و پنج بار سجده كرد و چون سوار شد ، همسفران گفتند : اى پيامبر خدا ! ما از شما رفتارى ديديم كه پيشتر نديده بوديم !
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «آرى . جبرئيل عليه السلام نزد من آمد و مرا از جانب خداوند عز و جلبشارتهايى داد . از اين رو ، براى هر بشارتى ، سجده شكرى براى خدا به جاى آوردم» .
۱۷۷۱.الإرشادـ به نقل از بَراء بن عازب ، در باره اسلام آوردن قبيله هَمْدان ـ : چون به اوايل يمن رسيديم ، به آنان خبر رسيد و همه جمع شدند . على عليه السلام برايمان نماز صبح را خواند و چون از نماز ، فارغ شد ، ما را در يك صف قرار داد و در جلوى ما ايستاد و پس از حمد و ثناى الهى ، نامه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را براى آنان خواند . پس قبيله هَمْدان ، همگى در يك روز مسلمان شدند .
على عليه السلام گزارش اين واقعه را به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نوشت و چون پيامبر صلى اللّه عليه و آله نامه را خواند ، شادمان و خوشحال شد و براى شكرگزارى از خداوند به سجده افتاد و سپس نشست و فرمود : «درود بر هَمْدان ! درود بر هَمْدان !» .
