۱۷۴۹.إحياء العلوم : پيامبر صلى اللّه عليه و آله بسترى از چرمِ پُر شده با پوست درخت خرما داشت كه طولش حدود دو ذراع و عرضش حدود يك ذراع و يك وجب بود .

۱۷۵۰.مكارم الأخلاق : بستر پيامبر صلى اللّه عليه و آله كه در آن قبض روح شد ، از عباهاى وادى القرى بود كه با كرك ، پر شده بود . گفته شده كه طول آن ، حدود دو ذراع و عرضش يك ذراع و يك وجب بود .

۱۷۵۱.الشمائل المحمّديّةـ به نقل از جعفر بن محمّد بن سلمه ، از پدرش ـ : از عايشه سؤال شد : بستر پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در خانه‏ات چه بود ؟ گفت : از چرمى پر شده از پوست درخت خرما . از حفصه نيز سؤال شد : بستر پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در خانه تو چه بود ؟ گفت : عبايى مويين كه دولايش مى‏كرديم و بر آن مى‏خوابيد .

۱۷۵۲.مكارم الأخلاق : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله روى حصير مى‏خوابيد و چيز ديگرى زيرش نبود .

۱۷۵۳.الطبقات الكبرىـ به نقل از سعيد مَقبرى ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله حصيرى داشت كه آن را در روز ، فرش خود مى‏كرد و چون شب مى‏شد ، آن را در گوشه‏اى از مسجد براى خود پهن مى‏نمود و در آن نماز مى‏خواند .

۱۷۵۴.مسند ابن حنبلـ به نقل از عبد اللّه‏ [ بن مسعود] ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بر بوريايى خوابيد و آن بوريا بر پهلوى ايشان جا انداخت . چون بيدار شد ، من شروع به دست كشيدن بر پهلوى ايشان كردم و گفتم : اى پيامبر خدا ! اجازه مى‏دهيد كه برايتان روى اين حصير ، چيزى پهن كنيم ؟
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «مرا چه به دنيا ! ؟ مرا با دنيا چه كار ! ؟ حكايت من و دنيا ، چون مسافرى است كه زير سايه درختى استراحت مى‏كند و سپس مى‏رود و آن را بر جاى مى‏نهد» .

۱۷۴۹.إحياء العلوم : كانَ صلى اللّه عليه و آله لَهُ فِراشٌ مِن أدَمٍ ، حَشوُهُ ليفٌ ، طولُهُ ذِراعانِ أو نَحوُهُ ، وعَرضُهُ ذِراعٌ وشِبرٌ أو نَحوُهُ .^۱

۱۷۵۰.مكارم الأخلاق : كانَ فِراشُهُ صلى اللّه عليه و آله الَّذي قُبِضَ وهُوَ عِندَهُ مِن أشمالِ^۲ وادِي القُرى ، مَحشُوّا وَبرا . وقيلَ : كانَ طولُهُ ذِراعَينِ أو نَحوَهُما ، وعَرضُهُ ذِراعٌ وشِبرٌ .^۳

۱۷۵۱.الشمائل المحمّديّة : عَن جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ^۴عَن أبيهِ : سُئِلَت عائِشَةُ : ما كانَ فِراشُ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله في بَيتِكِ ؟ قالَت : مِن أدَمٍ حَشوُهُ مِن ليفٍ . وسُئِلَت حَفصَةُ : ما كانَ فِراشُ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله في بَيتِكِ ؟ قالَت : مِسحا^۵ نَثنيهِ ثَنيَتَينِ فَينامُ عَلَيهِ .^۶

۱۷۵۲.مكارم الأخلاق : كانَ صلى اللّه عليه و آله يَنامُ عَلَى الحَصيرِ لَيسَ تَحتَهُ شَيءٌ غَيرُهُ .^۷

۱۷۵۳.الطبقات الكبرى عن سعيدـ يَعني المَقبَرِيَّ ـ : كانَ لِلنَّبِيِّ صلى اللّه عليه و آله حَصيرٌ يَفتَرِشُهُ بِالنَّهارِ ، فَإِذا كانَ اللَّيلُ احتَجَرَ^۸ حُجرَةً مِنَ المَسجِدِ فَصَلّى فيهِ .^۹

۱۷۵۴.مسند ابن حنبل عن عبداللّه‏ : اضطَجَعَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله عَلى حَصيرٍ فَأَثَّرَ في جَنبِهِ ، فَلَمَّا استَيقَظَ جَعَلتُ أمسَحُ جَنبَهُ ، فَقُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، ألا آذَنتَنا حَتّى نَبسُطَ لَكَ عَلَى الحَصيرِ شَيئا ؟ فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله :
ما لي ولِلدُّنيا ! ما أنَا وَالدُّنيا ! إنَّما مَثَلي ومَثَلُ الدُّنيا كَراكِبٍ ظَلَّ تَحتَ شَجَرَةٍ ثُمَّ راحَ وتَرَكَها .^۱۰