۱۶۵۱.امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله چون به مصلاّ مىرفت ، از همان راهى كه رفته بود ، باز نمىگشت .
۱۶۵۲.امام كاظم عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله چون صبحهنگام از مِنا [ به سمت عرفات] بيرون آمد ، از راه ضَب۱ رفت و در بازگشت ، از تنگراه ميان مزدلفه و عرفه باز گشت و شيوهاش اين بود كه چون از راهى مىرفت ، از همان باز نمىگشت .
۱۶۵۳.كتاب من لا يحضره الفقيهـ به نقل از سكونى ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون براى نماز عيد مىرفت ، از آن راهى كه ابتدا رفته بود ، باز نمىگشت و از راهى ديگر مىآمد .
۱۶۵۴.عوالى اللآلى : پيامبر صلى اللّه عليه و آله براى نماز عيد ، از مسير «شجره»۲ بيرون مىرفت و از راه معرَّس۳ باز مىگشت . پيامبر صلى اللّه عليه و آله هنگام رفتن ، دورترين راه ، و هنگام بازگشت ، نزديكترين راه را بر مىگزيد .
1.ضَب ، همان كوهى است كه مسجد خيف در مِنا ، در دامنه آن واقع است .
2.شجره ، همان ميقات ذو الحليفه است و كسانى كه از مدينه عازم مكّه مىشوند ، در آن جا احرام مىبندند .
3.معرّس ، جايى است كه آخر شب، افراد براى استراحت ، فرود مىآيند. ذى الحُلَيفه ، بدين جهت به اين نام (معرَّس) ناميده شده كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله در آن جا فرود آمد، نماز صبح را در آن جا خواند و سپس حركت كرد .
