۸ / ۶
دعاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله هنگام برخاستن
۱۶۲۵.سنن الدارمىـ به نقل از ابو برزه اسلمى ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله آن گاه كه مىخواست از مجلس برخيزد ، در آخرين جمله مىگفت : «خدايا! تو را مىستايم و منزّه مىدارم . گواهى مىدهم كه معبودى جز تو نيست . از تو آمرزش مىخواهم و به سوى تو باز مىگردم» .
۱۶۲۶.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از عايشه ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از هيچ مجلسى بر نمىخاست ، مگر آن كه مىگفت : «خدايا! تو را ـ اى پروردگارم ـ مىستايم و منزّه مىدارم . معبودى جز تو نيست . از تو آمرزش مىطلبم و به سوى تو باز مىگردم» .
به ايشان گفتم : اى پيامبر خدا ! اين كلمات را هنگام برخاستن، فراوان مىگويى ! فرمود : «هيچ كس اين كلمات را هنگام برخاستن نمىگويد، جز آن كه آنچه از او در آن مجلس سر زده است ، برايش آمرزيده مىشود» .
۱۶۲۷.منية المريد : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه سخنش را به پايان مىبرد و مىخواست از جايش برخيزد ، مىگفت : «بار خدايا ! آنچه را كه به خطا يا عمد ، و در نهان از ما سر زده است و تو بِدانها از ما داناترى ، بر ما ببخشاى . تويى كه مقدّم مىدارى و تويى كه وا پس مىنهى . معبودى جز تو نيست» .
۱۶۲۸.سنن الترمذىـ به نقل از ابن عمر ـ : كمتر پيش مىآمد كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از مجلسى برخيزد و اين دعاها را براى اصحابش نخواند : «بار خدايا ! چنان ترسى از خودت نصيب ما كن كه مانعى ميان ما و نافرمانى از تو گردد ، و چنان اطاعتى از خودت كه با آن ، ما را به بهشتت برسانى ، و چنان يقينى كه به سبب آن ، [ تحمّل ]مصيبتها و گرفتارىهاى دنيا را بر ما آسان گردانى . تا زندهايم ، ما را از گوشهايمان و چشمهايمان و نيرويمان بهرهمند گردان و آن را وارث ما قرار ده و خونخواهى ما را از كسى قرار ده كه به ما ستم مىكند و ما را بر هر كه با ما دشمنى مىكند ، پيروزى بخش . مصيبت ما را در دينمان قرار مده . دنيا را بزرگترين همّ و غم ما و نهايت دانش و شناخت ما قرار مده و كسى را كه به ما رحم نمىكند ، بر ما چيره مگردان» .
