۱۳۸۷.مكارم الأخلاق : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه برايش غذا مىآوردند ، پيش از ديگران شروع مىكرد و سپس آنها شروع مىكردند .
۵ / ۵
پس از غذا خوردن
الف ـ دعا پس از غذا خوردن
۱۳۸۸.سنن أبى داوودـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه غذايش را تمام مىكرد ، مىگفت : «ستايش ، خدايى را كه به ما خوراند و نوشاند و ما را مسلمان قرار داد» .
۱۳۸۹.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ در دعا در هنگام دست كشيدن از غذا ـ : بار خدايا ! تو را ستايش كه غذا و آب مىدهى و سير و سيراب مىگردانى . پس تو را ستايش كه نعمتت هرگز انكار كردنى نيست و با تو بدرود نمىتوان گفت [ و از تو دست نمىتوان شست] و هيچ كس از تو بىنياز نيست .
۱۳۹۰.سنن أبى داوودـ به نقل از ابو ايّوب انصارى ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هنگامى كه مىخورد و مىنوشيد ، مىگفت : «ستايش ، ويژه خدايى است كه خوراند و نوشاند و آن را روان ساخت و راه خروجى برايش قرار داد» .
۱۳۹۱.السنن الكبرى ، نسايىـ به نقل از ابو هريره ـ : مردى انصارى از اهالى قُبا ، پيامبر صلى اللّه عليه و آله را دعوت كرد و ما نيز به همراه ايشان [ به خانهاش ]رفتيم . پيامبر صلى اللّه عليه و آله پس از آن كه غذايش را خورد و دستش ـ يا دستانش ـ را شست ، گفت : «ستايش ، خداوندى را كه مىخوراند و خود نمىخورد . بر ما منّت نهاد و هدايتمان فرمود ، و به ما خوراند و نوشاند ، و ما را به هر گونه آزمون نيكو ، آزمود ! ستايش ، خداوند را ، به نعمت [ هدايتى ]كه قابل وا نهادن و جبران [ و جاىگزين] كردن نيست ، و نعمتش انكار نمىشود ، و از او بىنيازى نيست ! ستايش ، خداوندى را كه از غذا خوراند ، و از آب نوشاند ، و از برهنگى پوشاند ، و از گمراهى به راه راست كشاند ، و از كورى به بينايى رساند ، و [ ما را] بر بسيارى از آفريدگانش برترى چشمگيرى داد ! ستايش ، خدا را كه پروردگار جهانيان است!» .
