۱۵۹۵.امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نهى كرد كه كسى در آب راكد ، ادرار كند ؛ چرا كه از آن ، زوال عقل حاصل مى‏شود .

۱۵۹۶.المعجم الأوسطـ به نقل از جابر ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از ادرار كردن در آب جارى ، نهى كرد .

۱۵۹۷.امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از قضاى حاجت بر دهانه چاه يا جويى كه آب آن را براى آشاميدن بر مى‏دارند ، نهى فرمود و نيز زير درختى كه ميوه دارد [ و هنوز ميوه‏اش را نچيده‏اند] .

۱۵۹۸.المعجم الأوسطـ به نقل از ابن عمر ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از اين كه مَرد ، زير درخت ميوه‏دار ، قضاى حاجت (مدفوع كردن) كند ، نهى فرمود و نيز نهى فرمود از اين كه بر كناره جوى آبى جارى ، قضاى حاجت كند .

۱۵۹۹.دعائم الإسلام : پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «ادرار كردن در آب ايستاده و راكد ، از جفاكارى است» و از آن نهى كرد و نيز از قضاى حاجت در آن ، و نيز در جوى آب و كناره آن و بر دهانه چاهى كه از آن ، آب آشاميدنى مى‏كشند و زير درخت ميوه‏دار و ميان قبرها و در جادّه‏ها و حياط خانه‏ها ، و نيز اين كه از جايى مرتفع به هوا ادرار كند .

۱۵۹۵.الإمام عليّ عليه السلام : نَهى [رَسولِ اللّهِ] صلى اللّه عليه و آله أن يَبولَ أحَدٌ فِي الماءِ الرّاكِدِ ؛ فَإِنَّهُ مِنهُ يَكونُ ذَهابُ العَقلِ .^۱

۱۵۹۶.المعجم الأوسط عن جابر : نَهى رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله أن يُبالَ فِي الماءِ الجاري .^۲

۱۵۹۷.الإمام عليّ عليه السلام : نَهى رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله أن يُتَغَوَّطَ عَلى شَفيرِ بِئرِ ماءٍ يُستَعذَبُ^۳ مِنها ، أو نَهرٍ يُستَعذَبُ مِنهُ ، أو تَحتَ شَجَرَةٍ فيها ثَمَرَتُها .^۴

۱۵۹۸.المعجم الأوسط عن ابن عمر : نَهى رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله أن يَتَخَلَّى الرَّجُلُ تَحتَ شَجَرَةٍ مُثمِرَةٍ ، ونَهى أن يَتَخَلّى عَلى ضَفَّةِ نَهرٍ جارٍ .^۵

۱۵۹۹.دعائم الإسلام : قالَ صلى اللّه عليه و آله : البَولُ فِي الماءِ القائِمِ مِنَ الجَفاءِ . ونَهى عَنهُ وعَنِ الغائِطِ فيهِ ، وفِي النَّهرِ وعَلى شَفيرِهِ ، وعَلى شَفيرِ البِئرِ يُستَعذَبُ مِن مائِها ، وتَحتَ الشَّجَرَةِ المُثمِرَةِ ، وبَينَ القُبورِ ، وعَلَى الطُّرُقِ وَالأَفنِيَةِ^۶ ، وأَن يَطمَحَ^۷ الرَّجُلُ بِبَولِهِ مِنَ المَكانِ العالي .^۸