۶ / ۱۳
گوناگون
۲۸۲۱.امام على علیه السلام :نزد پيامبر صلى اللّه عليه و آله از گوشت و پيه، ياد شد. فرمود : «هيچ پارهاى از اين دو در معده جاى نمىگيرد، مگر اين كه در جاى آن، شفا مىرويد و بيمارىاى از آن جا مىرود».
۲۸۲۲.امام حسين علیه السلام :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به من فرمود : «اى پسر عزيزم ! بر پشت بخواب تا شكمت كوچك شود. آب را بمَك تا غذا، گوارايت شود. سُرمه را فرد۱بكش تا ديدهات روشن شود. يك روز در ميان، [پوست و مويت را] روغن بمال۲تا مانند سنّت پيامبرت رفتار كرده باشى».
۲۸۲۳.امام صادق علیه السلام :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله زُكام را درمان نمىكرد و مىفرمود : «هيچ كس نيست كه رگى از جذام در او نباشد ؛ امّا چون زكام به شخص رسد، بر آن چيره مىشود».
۲۸۲۴.امام صادق علیه السلام :در حالى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله در جاى نماز خويش نشسته بود، مردى از انصار به نام عبد اللّه بن تَيِّهان، نزد ايشان آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! من بسيار در محضر تو مىنشينم و بسيار از تو مىشنوم ؛ امّا نه دلم نازك مىشود و نه اشكم فرو مىريزد.
پيامبر صلى اللّه عليه و آله به او فرمود : «اى پسر تَيِّهان ! بر تو باد عدس. آن را بخور ؛ چرا كه دل را نازك مىكند و اشك را شتاب مىدهد. هفتاد پيامبر، دوام سودمندىِ آن را از خداوند خواستهاند».
۲۸۲۵.امام صادق علیه السلام :مردى از سختىِ دل به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شِكوه كرد. پيامبر صلى اللّه عليه و آله به او فرمود : «عدس بخور ؛ زيرا عدس، دل را نازك و اشك را سرازير مىكند».
