۶ / ۹

خوردن سنجد

۲۸۱۳.امام حسين علیه السلام :پيامبر صلى اللّه عليه و آله بر على بن ابى طالب علیه السلام وارد شد، در حالى كه وى تب داشت. پيامبر صلى اللّه عليه و آله او را به خوردن سنجد، سفارش كرد.

۶ / ۱۰

نمك

۲۸۱۴.الكافى ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ :امام باقر علیه السلام فرمود : «كژدمى، پيامبر صلى اللّه عليه و آله را نيش زد. فرمود : "خدايَت لعنت كند كه هيچ برايت تفاوتى نمى‏كند كه مؤمنى را بگزى يا كافرى را !". سپس قدرى نمك خواست و بر جاى گزِش ماليد و در نتيجه، درد آرام شد».
امام باقر علیه السلام سپس فرمود : «اگر مردم مى‏دانستند چه در نمك هست، پادزهر ديگرى نمى‏جستند».

۶ / ۱۱

آب

۲۸۱۵.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله :هنگامى كه يكى از شما تب كرد ـ و تب، پاره‏اى از آتش است ـ ، آن را با آب خنك، خاموش كند و رو به رودى جارى بياورد و در مقابل جريان آب قرار گيرد و بگويد : «به نام خدا. خدايا! بنده‏ات را شفا بده و فرستاده‏ات را تصديق كن» و اين را پس از نماز صبح و پيش از طلوع آفتاب انجام دهد و سه بار در آب فرو رود و سه روز اين كار را بكند و اگر خوب نشد، پنج روز و اگر خوب نشد، هفت روز و اگر خوب نشد، نُه روز بكند كه به اذن خداوند عز و جلاز نُه روز در نمى‏گذرد.

سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد چهارم

480

۶ / ۹

أكلُ الغُبَيراءِ

۲۸۱۳.الإمام الحسين عليه السلام :دَخَلَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله عَلى عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام وهُوَ مَحمومٌ ، فَأَمَرَهُ بِأَكلِ الغُبَيراءِ^۱.^۲

۶ / ۱۰

المِلحُ

۲۸۱۴.الكافي عن محمّد بن مسلم [عن الإمام الباقر عليه السلام ^۳:إنَّ العَقرَبَ لَسَعَت رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله ، فَقالَ : لَعَنَكِ اللّهُ ! فَما تُبالينَ مُؤمنا آذَيتِ أم كافِرا . ثُمَّ دَعا بِالمِلحِ فَدَلَكَهُ فَهَدَأَت .^۴

۶ / ۱۱

الماءُ

۲۸۱۵.رسول اللّه‏ صلى اللّه عليه و آله :إذا أصابَ أحَدَكُمُ الحُمّى ـ وإنَّ الحُمّى قِطعَةٌ مِنَ النّارِ ـ فَليُطفِئها عَنهُ بِالماءِ البارِدِ ، وَليَستَقبِل نَهرا جارِيا ، يَستَقبِلُ جِريَةَ الماءِ فَيَقولُ : «بِسمِ اللّهِ ، اللّهُمَّ اشفِ عَبدَكَ وصَدِّق رَسولَكَ» بَعدَ صَلاةِ الفَجرِ قَبلَ طُلوعِ الشَّمسِ ، فَيَغتَمِسُ فيهِ ثَلاثَ غَمَساتٍ ثَلاثَةَ أيّامٍ ، فَإِن لَم يَبرَأ في ثَلاثٍ فَخَمسٌ ، فَإِن لَم يَبرَأ في خَمسٍ فَسَبعٌ ، فَإِن لَم يَبرَأ في سَبعٍ فَتِسعٌ ، فَإِنَّهُ لا يَكادُ يُجاوِزُ التِّسعَ بِإِذنِ اللّهِ عزّ و جلّ .^۵

1.الغُبَيراءُ : ثمرة تشبه العُنّاب ، تدبغ المعدة (مجمع البحرين : ج ۳ ص ۱۳۰۴ «غبر») ويسمّى بالفارسيّة : سِنجِد .

2.عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۴۳ ح ۱۵۲ ، صحيفة الإمام الرضا عليه السلام : ص ۲۵۲ ح ۱۷۵ كلاهما عن أحمد بن عامر الطائي عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۳۸۱ ح ۱۲۷۶ عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، الدعوات : ص ۱۵۷ ح ۴۳۱ ، بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۱۸۸ ح ۱ .

3.]ما بين المعقوفين أثبتناه من المحاسن .

4.في المصدر : «فهدّت» ، والتصويب من مرآة العقول وبحار الأنوار .

5.مسند ابن حنبل : ج ۸ ص ۳۳۲ ح ۲۲۴۸۸ ، المعجم الكبير : ج ۲ ص ۱۰۲ ح ۱۴۵۰ كلاهما عن ثوبان ، كنز العمّال : ج ۱۰ ص ۳۴ ح ۲۸۲۳۳ .