۶ / ۵

حنا گذاشتن

۲۸۰۵.مسند ابن حنبل ـ به نقل از سلمى، خدمت‏گزار پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ :نشنيدم كسى از سردرد به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شكايت كند، جز آن كه فرمود : «حجامت كن» و نشنيدم كسى از درد پا به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شكايت كند، جز آن كه فرمود : «آنها را حنا بگذار».

ر . ك : ج ۳ ص ۴۰۳ (سيره پيامبر صلى اللّه عليه و آله در درمان براى خود) .

توضيح

حاكم نيشابورى، اين حديث را صحيح السند و ترمذى، آن را غريب دانسته است. بسيارى از محدّثان نيز آن را با وجود برخى خدشه‏ها در سند و متن، روايت كرده‏اند. به نظر مى‏رسد عموميت درمان پادرد با حنا، حدّ اكثر در باره دردهايى بوده كه براى مردم آن روزگار عربستان پيش مى‏آمده است ؛ زيرا در متن حديث، واژه و عبارتى نيست كه بر عموميت اين شيوه درمان دلالت كند. آنچه در متن آمده، ناظر به دردمندان مراجعه كننده به پيامبر صلى اللّه عليه و آله است كه به صورت طبيعى، مربوط به بيمارى‏هاى محدود به همان مناطق در همان روزگار است. گفتنى است عظيم‏آبادى از شارحان متأخّر حديث اهل سنّت نيز حديث را مقيّد به دردهاى ناشى از حرارت كرده است.^۱

۶ / ۵

استِعمالُ الحِنّاءِ

۲۸۰۵.مسند ابن حنبل عن سلمى خادم رسول اللّه‏ صلى اللّه عليه و آله :ما سَمِعتُ أحَدا قَطُّ يَشكو إلى رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله وَجَعا في رَأسِهِ إلاّ قالَ : «اِحتَجِم» ، ولا وَجَعا في رِجلَيهِ إلاّ قالَ : «اِخضِبهُما بِالحِنّاءِ» .^۱

راجع : ج ۳ ص ۴۰۲ (سيرة النبيّ صلى اللّه عليه و آله في التدواي لنفسه) .