۲۷۹۲.سنن أبى داوود ـ به نقل از ابو درداء ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله چون مى‏نشست و ما گِردش مى‏نشستيم و سپس بر مى‏خاست و مى‏خواست باز گردد، كفش‏ها يا چيزهاى ديگرش را در مى‏آورد و بدين گونه يارانش مى‏فهميدند و ماندگار مى‏شدند.

۲۷۹۳.كنز العمّال ـ به نقل از اَنَس ـ :پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون براى گفتگو مى‏نشست، كفش‏هايش را در مى‏آورد.

۲۷۹۴.سنن أبى داوود ـ به نقل از ابن عبّاس ـ :از سنّت است كه چون مرد مى‏نشيند، كفش‏هايش را در آورد و آنها را در كنارش بگذارد.

۲۷۹۵.امام صادق علیه السلام :هنگامى كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مى‏نشست، بند يا دستانِ به گِردِ پاى خود بسته را نمى‏گشود تا همنشينش برخيزد.^۱

ر . ك : ج ۱ ص ۲۶۱ (سيره اخلاقى پيامبر صلى اللّه عليه و آله / نمونه‏هايى از ادب‏مندى پيامبر صلى اللّه عليه و آله)
و ج ۳ ص ۱۱۱ (سيره پيامبر صلى اللّه عليه و آله در نشستن و برخاستن) .

۲۷۹۲.سنن أبي داود عن أبي الدرداء :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله إذا جَلَسَ وجَلَسنا حَولَهُ ، فَقامَ فَأَرادَ الرُّجوعَ نَزَعَ نَعلَيهِ أو بَعضَ ما يَكونُ عَلَيهِ ، فَيَعرِفُ ذلِكَ أصحابُهُ فَيَثبُتونَ .^۱

۲۷۹۳.كنز العمّال عن أنس :كانَ[ صلى اللّه عليه و آله ] إذا جَلَسَ يَتَحَدَّثُ ، يَخلَعُ نَعلَيهِ .^۲

۲۷۹۴.سنن أبي داود عن ابن عبّاس :مِنَ السُّنَّةِ إذا جَلَسَ الرَّجُلُ أن يَخلَعَ نَعلَيهِ فَيَضَعَهُما بِجَنبِهِ .^۳

۲۷۹۵.الإمام الصادق عليه السلام :إذا جَلَسَ [رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله ] لَم يُحلِل حِبوتَهُ^۴حَتّى يَقومَ جَليسُهُ .^۵

راجع : ج ۱ ص ۲۶۰ (نماذج مِن أدبه صلى اللّه عليه و آله )
و ج ۳ ص ۱۱۰ (سيرة النّبيّ صلى اللّه عليه و آله في الجلوس والقيام) .