۵ / ۹
دعا كردن براى عطسه كنندهاى كه حمد خداى مىگفت
۲۷۶۳.امام صادق علیه السلام :نوجوانى بالغ نشده نزد پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله عطسه كرد و گفت : «ستايش، از آنِ خداست» و پيامبر صلى اللّه عليه و آله هم به او فرمود : «خداوند، برايت مبارك گرداند!».
۲۷۶۴.المعجم الكبير ـ به نقل از عبد اللّه ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به ما مىآموخت كه چون يكى از ما عطسه مىزند، برايش دعا كنيم.
۲۷۶۵.صحيح البخارى ـ به نقل از اَنَس ـ :دو مرد نزد پيامبر صلى اللّه عليه و آله عطسه كردند. پيامبر صلى اللّه عليه و آله براى يكى دعا كرد و براى ديگرى دعا نكرد. آن مرد گفت : اى پيامبر خدا ! براى اين، دعا كردى و براى من دعا نكردى ؟ فرمود : «اين [بعد از عطسهاش ]خدا را حمد كرد و تو خدا را حمد نكردى».
۲۷۶۶.المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از ابو هريره ـ :دو مرد در حضور پيامبر صلى اللّه عليه و آله نشستند كه يكى از آن دو، شريفتر از ديگرى بود. مرد شريف چون عطسه كرد، حمد خدا نگفت و پيامبر صلى اللّه عليه و آله هم در جوابش دعا نكرد، و ديگرى چون عطسه كرد، حمد خدا گفت و پيامبر صلى اللّه عليه و آله هم برايش دعا كرد.
آن شريف گفت : من در حضور شما عطسه كردم و دعايم نكرديد ؛ ولى اين مرد، عطسه كرد و دعايش كرديد !
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «اين، خدا را ياد كرد و من هم او را ياد كردم ؛ ولى تو خدا را فراموش كردى و من هم تو را فراموش كردم».
۲۷۶۷.مسند ابن حنبل ـ به نقل از عبد اللّه بن جعفر ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه عطسه مىكرد، خدا را حمد مىگفت. پس به او گفته مىشد : «خداوند، تو را رحمت كند!» و او مىفرمود : «خداوند، هدايتتان كند و خاطرتان را شاد گردانَد!».
