۷ / ۵
دورى از خشونت
۲۴۶۰.صحيح مسلم ـ به نقل از عايشه ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هيچ گاه ، نه چيزى را با دست خود زد و نه زنى را و نه خدمتكارى را ، مگر به هنگام جنگ در راه خدا . هرگز به خاطر امور شخصى ، از كسى انتقامجويى نكرد ، مگر در مواردى كه حرمتهاى الهى هتك مىشدند كه در اين صورت ، به خاطر خداوند عز و جل انتقام مىگرفت .
۲۴۶۱.تنبيه الخواطر ـ به نقل از عايشه ـ :پيامبر صلى اللّه عليه و آله هرگز غلام و غيرِ او را نزد ، مگر در راه خدا ، و هرگز براى خود انتقام نگرفت ، مگر زمانى كه پاى اجراى حدّى از حدود الهى در ميان بود .
۲۴۶۲.صحيح مسلم ـ به نقل از ابو سعيد انصارى ـ :من يكى از غلامانم را مىزدم كه از پشت سرم ، صدايى شنيدم كه [مىگفت] : «اى ابو مسعود! بدان كه خداوند بر تو تواناتر از تو بر اوست» . بر گشتم و پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را ديدم . گفتم : اى پيامبر خدا ! او به خاطر خدا آزاد است . پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «بدان كه اگر چنين نكرده بودى ، آتش [ دوزخ] تو را مىسوزاند» يا «به تو مىرسيد» .
۷ / ۶
دورى از دشنام و ترشرويى
۲۴۶۳.المعجم الأوسط ـ به نقل از اَنَس ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به مدينه آمد و من آن روز ، پسرى هشت ساله بودم . مادرم مرا نزد او برد و گفت : اى پيامبر خدا ! [همه] مردان و زنان انصار ، بجز من ، پيشكشهايى برايت آوردند ؛ ولى من چيزى براى پيشكش آوردن نيافتم ، جز اين پسركم را . او را از من قبول كن كه تا هر گاه بخواهى ، خدمتت را بكند . و من ده سال به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خدمت كردم ؛ امّا يك ضربه هم به من نزد و مرا دشنام نداد و به من روى ترش ننمود .
