۲۴۵۱.الكافى ـ به نقل از عيص بن قاسم ـ :امام صادق علیه السلام فرمود : «كسانى از بنى هاشم خدمت پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله رسيدند و از ايشان درخواست كردند كه آنها را كارگزار زكات چارپايان كند و گفتند : سهمى را كه خداوند براى كارگزاران زكات قرار داده ، براى ما باشد ، و ما به آن از هر كس ديگرى سزاوارتريم . پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : "اى فرزندان عبد المطّلب! زكات براى ما و شما روا نيست ؛ امّا به من وعده شفاعت داده شده است"» .
امام صادق علیه السلام سپس فرمود : «به خداوند سوگند ، به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله وعده شفاعت داده شده است . [ دليلش همان سخن پيامبر صلى اللّه عليه و آله است كه فرمود :] اى فرزندان عبد المطّلب ! نظرتان در باره آن هنگامى كه من حلقه درِ بهشت را گرفتهام ، چيست ؟ فكر مىكنيد من ديگران را بر شما ترجيح مىدهم ؟» .
۶ / ۱۳
بر حذر داشتن خويشان خود از دنيا
۲۴۵۲.امام باقر علیه السلام :پيامبر صلى اللّه عليه و آله بر كوه صفا ايستاد و فرمود : «اى بنى هاشم ! اى بنى عبد المطّلب ! همانا من ، فرستاده خدا به سوى شما و دلسوزتان هستم . براى من ، عملِ خودم است و براى هر يك از شما نيز عملِ خودتان . مگوييد : محمّد از ماست و به هر جا كه وى وارد شود ، ما نيز وارد مىشويم . به خدا سوگند ، چنين نيست ! دوستان من ، نه از شمايند ـ اى بنى عبد المطّلب ـ و نه از غير شما ، مگر آن كه پرهيزگار باشند . بدانيد كه اگر شما در روز قيامت ، بارِ دنيا بر دوش نهاده بياييد و ديگران ، بارِ آخرت بر دوش نهاده بيايند ، شما را نخواهم شناخت . بدانيد كه در رابطه خودم و شما و نيز رابطه خودم و خداوند عز و جل نسبت به شما ، هر گونه عذرى را از شما وا ستاندم» .