۶ / ۵
بزرگداشت فاطمه بنت اسد
۲۴۳۳.المعجم الكبير ـ به نقل از اَنَس ـ :هنگامى كه فاطمه دختر اسد بن هاشم و مادر على بن ابى طالب در گذشت ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بر [جنازه] او وارد شد و نزد سرش نشست و فرمود : «خدا رحمتت كند ، اى مادر من ! تو پس از مادرم ، مادر من بودى . خود ، گرسنگى مىكشيدى و مرا سير مىكردى ، برهنه مىماندى و مرا مىپوشاندى و خود را از غذاى گوارا باز مىداشتى و به من مىخوراندى ، و از همه اين كارها ، رضايت خدا و سراى آخرت را مىجستى» .
آن گاه فرمان داد كه سه بار شسته شود و چون نوبت به غسل با آب كافوردار رسيد ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله با دست خود ، آن را بر او ريخت و سپس پيراهن خود را بيرون آورد و به او پوشاند و با برد يمانى ، بر بالا تنهاش ، او را كفن كرد . آن گاه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله اُسامة بن زيد ، ابو ايّوب انصارى ، عمر بن خطّاب و غلامى سياهپوست را فرا خواند تا قبرى براى او حفر كنند . آنها قبر را حفر كردند و چون به قسمت پايين قبر (محلّ قرار گرفتن جنازه) رسيدند ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خود ، آن جا را حفر كرد و خاكش را با دست خود ، بيرون داد و هنگامى كه كار حفر به پايان رسيد ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله وارد آن شد و در آن آرميد و سپس فرمود : «[اى] خدايى كه زنده مىكند و مىميراند و خود ، زنده ناميراست ! مادرم فاطمه بنت اسد را بيامرز و حجّتش را به او تلقين كن و جايگاه ورودش را برايش وسيع گردان ، به حقّ پيامبرت و پيامبران پيش از من ، كه تو مهربانترينِ مهربانانى» و چهار تكبير بر او گفت و خود با [كمك ]عبّاس و ابو بكر ، او را داخل قبرش نهاد .
۲۴۳۴.امام على علیه السلام :چون [مادرم] فاطمه دختر اسد بن هاشم در گذشت ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله او را در پيراهن خود ، كفن كرد و بر او نماز گزارد و بر او هفتاد تكبير گفت و در قبر او رفت و به اطراف قبر اشاره مىنمود ، گويى كه آن را فراخ و بر او هموار مىكرد ، و از قبرش بيرون آمد ، در حالى كه اشك از چشمانش روان بود و در قبر او خاك ريخت .
پس چون [ از قبرستان بيرون] رفت ، عمر بن خطّاب به ايشان گفت : اى پيامبر خدا ! ديدم كارى براى اين زن كردى كه براى هيچ كس نكردى . فرمود : «اى عمر ! اين زن ، پس از مادرم كه مرا زاييد، مادر من بود . ابو طالب ، احسان مىكرد و صاحب سفره بود و ما را بر خوراك و طعام ، گِرد مىآورد و اين زن ، همه سهمش را به من مىبخشيد و من ، سرِ سفره مىنشستم . جبرئيل علیه السلام از سوى پروردگارم عز و جل به من خبر داد كه او از اهل بهشت است ، و جبرئيل علیه السلام به من خبر داد كه خداى متعال به هفتاد هزار فرشته فرمان داد تا بر او نماز بگزارند» .