۲۳۸۵.شرح الأخبار ـ به نقل از جعفر بن فروى ، با سندش ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله با يارانش نشسته بود كه حسن علیه السلام و حسين علیه السلام ـ كه دو كودك بودند ـ به طرفش دويدند و شروع به پريدن بر روى او كردند . پيامبر صلى اللّه عليه و آله نيز گاه سرش را برايشان فرود مى‏آورد و گاه هر دو را مى‏گرفت و مى‏بوسيد .
مردى از همنشينان ايشان ، شگفت‏زده مى‏نگريست و سپس گفت : اى پيامبر خدا ! فكر نمى‏كنم تا كنون هيچ يك از فرزندانم را بوسيده باشم . پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله چنان خشمناك شد كه رنگش بر گشت . پس به آن مرد فرمود : «اگر خداى عز و جل رحم را از دل تو برده ، من با تو چه كنم ؟ هر كس بر كوچكمان رحم نكند و بزرگمان را احترام نكند ، از ما [مسلمانان] نيست» .

۲۳۸۶.فضائل الصحابة ، ابن حنبل ـ به نقل از ابو هُرَيره ـ :پيامبر صلى اللّه عليه و آله را ديدم كه دستان حسين بن على را گرفته و پاى حسين را بر روى پاهاى خود نهاده و مى‏گويد : «بالا بيا ، چشم كوچولو ! بالا بيا ، چشم كوچولو !» .

۲۳۸۷.كفاية الأثر ـ به نقل از ابو هُرَيره ـ :نزد پيامبر صلى اللّه عليه و آله بودم و ابو بكر ، عمر ، فضل بن عبّاس ، زيد بن حارثه و عبد اللّه‏ بن مسعود نيز حضور داشتند كه حسين بن على علیه السلام وارد شد . پيامبر صلى اللّه عليه و آله او را گرفت و بوسيد و سپس فرمود : «كوچولو ، اى كوچولو ! بالا بيا ، چشم كوچولو !» . سپس دهانش را بر دهان او نهاد و گفت : «خدايا ! من ، او را دوست دارم . تو نيز او را دوست بدار و دوستدار كسى باش كه او را دوست مى‏دارد» .

۲۳۸۵.شرح الأخبار عن جعفر بن فروي بإسناده :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله كانَ جالِسا مَعَ أصحابِهِ ، إذ أقبَلَ إلَيهِ الحَسَنُ وَالحُسَينُ عليهما السلام وهُما صَغيرانِ ، فَجَعلا يَنزُوانِ^۱عَلَيهِ ، فَمَرَّةً يَضَعُ لَهُما رَأسَهُ ، ومَرَّةً يَأخُذُهُما إلَيهِ فَقَبَّلَهُما ، ورَجُلٌ مِن جُلَسائِهِ يَنظُرُ إلَيهِ كَالمُتَعَجِّبِ مِن ذلِكَ ، ثُمَّ قالَ : يا رَسولَ اللّهِ ، ما أعلَمُ أنّي قَبَّلتُ وَلَدا إلَيَّ قَطُّ ! فَغَضِبَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله حَتَّى التَمَعَ لَونُهُ^۲، فَقالَ لِلرَّجُلِ : إن كانَ اللّهُ عزّ و جلّ قَد نَزَعَ الرَّحمَةَ مِن قَلبِكَ فَما أصنَعُ بِكَ ؟ مَن لَم يَرحَم صَغيرَنا ويُعَزِّز كَبيرَنا فَلَيس مِنّا .^۳

۲۳۸۶.فضائل الصحابة لابن حنبل عن أبي هريرة :رَأَيتُ النَّبِيَّ صلى اللّه عليه و آله وقَد أخَذَ بِيَدَيِ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ ، وقَد وَضَعَ قَدَمَ الحُسَينِ عَلى ظَهرِ قَدَمَيهِ ، وهُوَ يَقولُ : تَرَقَّ عَينَ بَقَّه^۴، تَرَقَّ عَينَ بَقَّه .^۵

۲۳۸۷.كفاية الأثر عن أبي هريرة :كُنتُ عِندَ النَّبِيِّ صلى اللّه عليه و آله وأَبوبَكرٍ وعُمَرُ وَالفَضلُ بنُ العَبّاسِ وزَيدُ بنُ حارِثَةَ وعَبدُ اللّهِ بنُ مَسعودٍ ، إذ دَخَلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام ، فَأَخَذَهُ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله وقَبَّلَهُ ، ثُمَّ قالَ : «حِبِقَّةٌ^۶حِبِقَّه ، تَرَقَّ عَينَ بَقَّه»^۷، ووَضَعَ فَمَهُ عَلى فَمِهِ ، ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ إنّي اُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ ، وأَحِبَّ مَن يُحِبُّهُ .^۸