۳۰۱۷.سنن أبى داوودـ به نقل از عوف بن مالك اشجعى ـ : شبى با پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله [براى نماز ]برخاستم. ايشان سوره بقره را خواند و به هر آيه رحمتى كه مىرسيد، درنگ مىكرد و از خداوند درخواست [رحمت ]مىكرد، و به هر آيه عذابى كه مىرسيد، درنگ مىكرد و [از آن به خدا] پناه مىبرد. سپس ركوع كرد و برخاست و [در قرائت ركعت دوم يا نمازهاى بعدى، سوره] آل عمران را و آن گاه، سورهاى را از پىِ سورهاى خواند.
۳۰۱۸.مسند الشهابـ به نقل از ابو هريره ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله قرائت كرد : «خداوند ، بدى و پروا[ى نفْس انسان ]را به او الهام كرد» و در همان حال نماز گفت : «بار خدايا ! به نفْس من، پروا دِه و آن را پاك گردان، كه تو بهترين پاك كننده آن هستى. تو، صاحب و سَرور آن هستى».
۳۰۱۹.كنز العمّالـ به نقل از ابو اُمامه ـ : پس از حجّ پيامبر صلى اللّه عليه و آله ، با ايشان نماز خواندم. سوره «قيامت» را فراوان قرائت مىكرد، و چون [آيه :] «آيا خداوند بر زنده كردن مردگان ، توانا نيست؟» را مىخواند ، شنيدم كه مىفرمود : «چرا، و من از گواهان بر آن هستم».
۳۰۲۰.مجمع البيانـ به نقل از ابو عاصم عامرى ـ : روايت شده كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله در شب، نماز مىگزارد و قرآن را در نماز با صداى بلند مىخواند، بِدان اميد كه كسى به قرائتش گوش بسپارد و در معانى آن، تدبّر كند و به آن ايمان آورد.
