۲۹۸۶.صحيح ابن خزيمةـ به نقل از عايشه ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به هنگام آغاز نماز، دستانش را تا برابر شانه‏هايش بالا مى‏برد و تكبير مى‏گفت. آن گاه مى‏گفت : «خدايا! تو را تسبيح و حمد مى‏گويم و نامت خجسته و منزلتت والاست و معبودى جز تو نيست».

۲۹۸۷.سنن أبى داوودـ به نقل از جبير بن مطعم كه ديده است پيامبر صلى اللّه عليه و آله نماز مى‏خواند و عمرو ، راوى اين گزارش، نمى‏داند كه آن، چه نمازى بوده است ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله در نماز گفت : «خداوند، بسى بزرگ‏تر است [كه به تصوّر آيد]. خداوند، بسى بزرگ‏تر است. خداوند، بسى بزرگ‏تر است. خدا را فراوان مى‏ستايم. خدا را فراوان مى‏ستايم. خدا را فراوان مى‏ستايم، و خداوند را پگاه و شبانگاه، منزّه مى‏دارم (سه بار). از شيطان به خداوند، پناه مى‏برم، از دميدن و وسوسه و فشار [روانى ]او».

۲۹۸۶.صحيح ابن خزيمة عن عائشة : كانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله إذَا افتَتَحَ الصَّلاةَ رَفَعَ يَدَيهِ حَذوَ مَنكِبَيهِ فَكَبَّرَ ، ثُمَّ يَقولُ : سُبحانَكَ اللّهُمَّ وبِحَمدِكَ ، وتَبارَكَ اسمُكَ ، وتَعالى جَدُّكَ ، ولا إلهَ غَيرُكَ .^۱

۲۹۸۷.سنن أبي داود عن جبير بن مطعم : أنَّهُ رَأى رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يُصَلّي صَلاةً ـ قالَ عَمرٌو^۲ : لا أدري أيَّ صَلاةٍ هِيَ ـ فَقالَ : اللّهُ أكبَرُ كَبيرا ، اللّهُ أكبَرُ كَبيرا ، اللّهُ أكبَرُ كَبيرا ، وَالحَمدُ للّه‏ِِ كَثيرا ، وَالحَمدُ للّه‏ِِ كَثيرا ،الحَمدُ للّه‏ِِ كَثيرا ، وسُبحانَ اللّه‏ِ بُكرةً وأَصيلاً^۳ ـ ثَلاثا ـ أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيطانِ ، مِن نَفخِهِ ونَفثِهِ^۴وهَمزِهِ .^۵