۲۹۷۰.مسند ابن حنبلـ به نقل از اُمّ حبيبه ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه بانگ اذان مؤّن را مىشنيد، هر جملهاى را كه او مىگفت، بازگو مىكرد تا آن گاه كه مؤّن، ساكت مىشد.
۲۹۷۱.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو رافع ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه بانگ مؤّن را مىشنيد، آنچه را كه او مىگفت، بازگو مىكرد و چون به «حىَّ على الصلاة، حىَّ على الفلاح» مىرسيد، مىفرمود : «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه».
۲۹۷۲.مسند ابن حنبلـ به نقل از عايشه ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه صداى منادى (مؤذّن) را مىشنيد، مىفرمود : «گواهى مىدهم كه معبودى جز خداوند نيست و گواهى مىدهم كه محمّد، پيامبر خداست».
۲۹۷۳.سنن أبى داوودـ به نقل از عايشه ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه بانگ شهادتينِ مؤذّن را مىشنيد، مىفرمود : «من نيز، من نيز [شهادت مىدهم]».
۲۹۷۴.صحيح البخارىـ به نقل از اشعث ـ : هنگامى كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بانگ خروس را مىشنيد، بر مىخاست و نماز مىخواند.
