۳۶۳۱.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ در دعاى ايشان معروف به «دعاى قَدَح (كاسه)» ـ : به نام خداوند مهرگسترِ مهربان. به نام خدا، و به [كمك] خدا و به نام آغازينش؛ پروردگار آخرت و ابتدا، كه بىغايت و بىانتهاست، پروردگار زمين و آسمانهاى بالا، رحمانِ قرار گرفته بر عرش، [آن كه] آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و ميان آن دو و زير زمين است ، از آنِ اوست، و اگر گفتارت را آشكار بگويى [نيازى نيست] ـ زيرا او پنهان و پنهانتر (سخن نهانى و انديشه و خطورات قلبى) را نيز مىداند ـ ، خداوند با نعمتهاى سترگ و جاويدان، چيره بر دشمنان، مهربان [به ما ]با روزىاش، زبانزد همگان به لطفش ، دادگر در حكمش، دانا در فرمانروايىاش، رحمان و مهربان، مهربانِ مهربانان، داناى دانايان، همراه پيامبران، آمرزشگر آمرزشگران، توانا بر هر چه مىخواهد.
پاك است خداوند فرمانرواى يگانه ستوده، داراى عرش بشكوه، كننده آنچه بخواهد، خداى خدايان و سببساز اسباب ، و پيشرو پيشروان، و روزىرسان روزىها، و آفريدگار خوىها، توانا به هر چه مىخواهد، تقدير كننده مقدورات، و چيره بر چيرگان، و دادگر در روز رستاخيز، خداى خدايان در روز واقعه، مهربان آمرزنده، بردبار ارج نهنده.
ستايش، ويژه خداوند، اختياردار بزرگ است، و ستايش، ويژه فرمانرواى مهربان است؛ اوّلينِ ديرين، آفريدگار عرش و آسمانها و زمينها ـ و اوست شنوا و دانا ـ ، پذيرنده توبه، ارج نهنده بردبار، با عزّت مهربان، اوّل و آخر، ظاهر و باطن، جاويد پا بر جا، روزىرسان حيوانات وحشى و چارپايان، داراى عطايا، جلو گيرنده بلايا ، [او كه ]بيمار را شفا مىدهد و خطاكاران را مىآمرزد و از پشيمانها در مىگذرد و شايستگان را دوست مىدارد و فراريان را جا مىدهد و بر گناهكاران مىپوشاند و بيمناكان را امان مىدهد.
پاكى تو كه معبودى جز تو نيست؛ بزرگوار معبود در همه جا، [تويى كه] خطاها را مىآمرزى و عيبها را مىپوشانى، ارج نهنده بردبار، دانا به مرزها، روياننده كشت و زرع و درختها، شكافنده دانهها، با جبروت، بىنياز از مردم، قسمت كننده روزىها، دانا به نهانها. تو كسى هستى كه مانند تو كسى نيست، و تو بر همه چيز ، [ناظر و] آگاهى .
تو كسى هستى كه از نافرمان ، پس از غرق شدنش در گناهان، در مىگذرى. تو كسى هستى كه هر چه آفريدى، به تو منسوب و به تو باز مىگردد. خطايم را بيامرز، آن گونه كه فرمودى : «مرا بخوانيد ، اجابتتان مىكنم» و تو ، وعدهات راست است. مرا از هراس و غم و اندوهها برهان. تو فريادرس هر غمديدهاى و تو كسى هستى كه فرمودى : «از رحمتم نااميد نشويد» و تو در گفتارت دروغگو نيستى . مرا از آسيبهاى دنيا و آخرت ، نگاه دار و نيز [از] هراس روزى كه در قبرها فرو مىرويم و مرا در روز موعود (قيامت) جلوى ديدگان همه رسوا نكن، اى سَرور من! خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است . او ضدّى و مانندى و همسرى و پدرى و فرزندى و حدى و مرزهايى و نمونهاى و همسانى و دستيارى ندارد و همكارى در مُلكش ندارد.
از تو مىخواهم ـ اى خداى يكتا، اى خداى يكتا، اى خداى يكتا! اى عزيز، اى عزيز، اى عزيز ـ كه آنچه از تو اميد داشتهام ، در خوابم به من بنمايانى، و با آمرزش خطايم ، مرا اكرام كنى ، كه تو بر آنچه مىخواهى ، توانايى. اى مهربانترينِ مهربانان! هيچ توش و توانى جز از سوى خداوند والاى بزرگ نيست. اى مهربان! اى نعمت دهنده! اى پاك! اى آمرزش! اى برهان! اى سلطان! اى داراى جلال و اكرام! گواهى مىدهم كه هر معبودى از پايين عرشت يا بر روى زمينت باطل است ، جز وجه پرستيده شده قديم و كريم تو، و به تو ايمان دارم و از تو يارى مىجويم. به حقّ بىهمتايىات ، به فريادم برس، اى مهربانترينِ مهربانان!