۸ / ۱۲
دعاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله در جنگ بدر
۳۵۴۵.كنز الفوائدـ به نقل از ابن عبّاس ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله در شب نبرد بدر ، به نماز ايستاد و مىگريست و اشك مىريخت و مانند بينوايى كه غذا مىطلبد، [نزد خدا ]خشوع و خضوع مىكرد و مىگفت : «خدايا! آنچه را به من وعده دادهاى ، وفا كن» و در سجدهاش خشوع مىكرد و فراوان گريه و زارى مىكرد ، تا آن كه خداوند به او وحى فرمود : «وعدهاى را كه به تو داديم، وفا نموديم و تو را با پسرعمويت على، استوار داشتيم و مرگ اين مشركان به دست على است و تو را در برابر مسخره كنندگان كفايت كرديم. پس بر ما توكّل و بر على اعتماد كن ، كه من بهترين كسى هستم كه بر او توكّل كردهاى و على، برترين كسى است كه بر او اعتماد مىشود».
۳۵۴۶.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ در دعاى ايشان به هنگام جنگ بدر ـ : بار خدايا ! تو در هر غم و اندوهى، تكيهگاه منى. تو در هر سختىاى، اميد منى. تو در هر گرفتارىاى كه به من رسد، تكيهگاه و ساز و برگ منى. چه بسيار غم و اندوهها كه دل از تحمّل آنها ناتوان است، و چارهاى براى آنها يافت نمىشود، و نزديكان ، خود را از آنها كنار مىكشند [و به يارىام نمىآيند و همدردى نمىكنند] و دشمن از آنها شاد مىشود، و در اين حالت ، كارها مرا رنج مىدهند. آن را به پيشگاه تو به شِكوه آوردم و از غير تو ، روى گرداندم، و تو آن را از من زدودى و برطرف ساختى و نجاتم دادى. پس تويى صاحب هر نعمتى، و برآورنده هر حاجتى، و نهايت هر خواستى. پس ستايشِ بسيار، تو راست ، و تويى كه لطف فراوان دارى.
