۸ / ۶
دعاى صبحگاهى پيامبر صلى اللّه عليه و آله
۳۵۳۷.الكافىـ به نقل از فضل بن ابى قرّه ـ : امام صادق عليه السلام فرمود : «سه خصلت اند كه پيامبران، آنها را يكى پس از ديگرى، از آدم عليه السلام به ارث بردند، تا آن كه به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله رسيدند. چون صبح مىشد، مىگفت : «بار خدايا ! از تو، چنان ايمانى را مىخواهم كه با قلبم در آميزد، و چنان يقينى كه بدانم جز آنچه تو برايم نوشتهاى، چيزى به من نمىرسد و [نيز اين كه] مرا به آنچه برايم قسمت كردهاى، خرسند بدارى».
برخى از راويان، آن را با اين افزوده گزارش كردهاند : «تا آن كه جلو افتادن آنچه را به تأخير انداختهاى و تأخيرِ آنچه را جلو انداختهاى، دوست نداشته باشم، اى زنده پا بر جا! از رحمتت يارى مىخواهم. همه كارهايم را به سامان دار و مرا چشم به هم زدنى به خودم وا مگذار و خداوند بر محمّد و خاندانش درود فرستد».
۸ / ۷
دعاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله هنگام سرخى خورشيد
۳۵۳۸.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هنگامى كه خورشيد بر بالاى كوه ، سرخ مىشد، چشمانش اشكبار مىشد و سپس مىگفت : «ستمم [به خود] ، مرا به پناه عفوت ، و گناهانم مرا به پناه آمرزشت ، و هراسم مرا به پناه امنيّتت ، و خوارىام مرا به پناه عزّتت، و نادارىام مرا به پناه توانگرىات ، و سيماى فرسوده فانىام ، مرا به چهره باقى بزرگوارت كشانده است . خدايا! لباس عافيتت را به من بپوشان و كرامتت را بر من بگستران و رحمتت را بر من فراگير كن و مرا از گزند آفريدههايت از جن و آدمى، نگاه دار، اى خداوند، اى رحمان، اى مهربان!».
